Connector - A Lot Like Birds

Go through solid stages not noticing me

Hands hold tightly

No one shares

Go through solid stages not noticing me

Hands hold tightly

No one shares

Doll it up!

At the rate the paint is peeling off the wall

We’ll need to cover it!

(cover it!)

Before it all falls apart!

Oh, it’ll all fall apart

Truss it up!

At the rate the skin is sloughing off our bones

They’ll need to bury us.

(bury us!)

Because we all fall apart

Yeah, we all fall apart

The open mouths of these rooms are connected

By a hallway, dark and narrow

That we pass through like marrow through bone

And we do it alone

I miss the point and wish I still didn’t dream

A taste gone mad, a sweet sadness, my favorite feeling

The whispering walls sound like an endless corridor

And at this rate, all the paint is peeling off the walls

And all I want to do is chase it (before it all falls apart)

Down the hall made out of frozen faces

Expressionless, eyes to the ground and lips locked tight

Ever so quiet, ever so quiet

And I never choose to taste hallucinations of what I’ve seen

Because I don’t see the difference between chasing ghosts in dreams

And chasing dreams in life

Doll it up!

All the ones still close to us

Are the ones that most of us

Still don’t see.

Still don’t see the way

I would have thought that it could be the sympathetic solution

Disillusion

And if I stayed or left would you notice more or less of my existence?

Out of the corner of my eye

I see the ghost stutter-stepping like strobe lights

Ever-inching closer, but always out of reach

So I hold my breath and keep it under my tongue

And wait until both of my lungs are filled

If I count to ten, will it all go away?

Brushed aside or pushed aside?

A difference in tension

Intention and force applied

Cast aside or passing by

People as canvases: blank outside and bleak inside

We learned (and it caused other things asunder)

To stay (and avoiding all the turmoil)

Out of the way of each other

Just stay out of the way!

Always colliding with the things that we had tried hard to avoid

We just bury them, close our eyes, cover it up

But what was buried managed to unlock the door

Even though we had boarded them, nailed them shut, hid the keys

Will we (in for it now) ever (board up the house) find happiness?!

Clarity?!

Peace of mind?

Follow me down the hallway

If I should take a fall, don’t look back

Pick a door

Any door

Any door!

NOW!

And now we sit in what was built on our dreams

A space, now sad, speaks madness, attempts concealing

The crumbling walls

It feels like our time is getting short

And it’s too late cause all the paint is lying on the floor

Did we selfishly erase it?

(And we have all ignored the fault.)

Busy filling mirrors with our damn faces?

Circling flaws that we find without respite

What do we find?

What do we find?

And in the meantime

All the vultures circle us in hopes to feed

Because they don’t see the difference between

Death disguised as life and life with lifeless eyes

Doll it up!

All the ones still close to us

Are the ones that most of us still don’t see the way

I would have thought that it could be the sympathetic solution

Disillusion

Because we all fall apart!

Oh, we all fall apart!

The open mouths close!

Doorloop vaste fasen zonder me op te merken

Handen stevig vasthouden

Niemand deelt

Doorloop vaste fasen zonder me op te merken

Handen stevig vasthouden

Niemand deelt

Pop het op!

Met het tempo dat de verf van de muur afbladdert

We moeten het bedekken!

(Bedek het!)

Voordat alles uit elkaar valt!

Oh, het zal allemaal uit elkaar vallen

Bind het vast!

Met het tempo dat de huid van onze botten afslijt

Ze zullen ons moeten begraven.

(begraaf ons!)

Omdat we allemaal uit elkaar vallen

Ja, we vallen allemaal uit elkaar

De open monden van deze kamers zijn verbonden

Bij een gang, donker en smal

Dat we als merg door been gaan

En we doen het alleen

Ik mis het punt en wou dat ik nog steeds niet droomde

Een smaak die gek is geworden, een zoete droefheid, mijn favoriete gevoel

De fluisterende muren klinken als een eindeloze gang

En in dit tempo bladdert alle verf van de muren af

En alles wat ik wil doen is het najagen (voordat het allemaal uit elkaar valt)

In de gang gemaakt van bevroren gezichten

Zonder uitdrukking, ogen op de grond gericht en lippen stevig op elkaar geklemd

Ooit zo stil, ooit zo stil

En ik kies er nooit voor om hallucinaties te proeven van wat ik heb gezien

Omdat ik het verschil niet zie tussen spoken najagen in dromen

En dromen najagen in het leven

Pop het op!

Al degenen die nog steeds dicht bij ons staan

Zijn degenen die de meesten van ons

Zie nog steeds niet.

Zie nog steeds de weg niet

Ik had gedacht dat dit de sympathieke oplossing zou kunnen zijn

Desillusie

En als ik bleef of wegging, zou je dan meer of minder van mijn bestaan ​​merken?

Uit mijn ooghoeken

Ik zie de geest stotteren als stroboscooplampen

Steeds dichterbij, maar altijd onbereikbaar

Dus ik houd mijn adem in en houd het onder mijn tong

En wacht tot mijn beide longen gevuld zijn

Als ik tot tien tel, gaat het dan allemaal weg?

Opzij geschoven of opzij geschoven?

Een verschil in spanning

Intentie en kracht toegepast

Opzij schuiven of voorbijgaan

Mensen als doeken: blanco van buiten en somber van binnen

We hebben geleerd (en het heeft andere dingen veroorzaakt)

Om te blijven (en alle onrust te vermijden)

Uit elkaars weg

Blijf gewoon uit de buurt!

Altijd in botsing met de dingen die we hadden geprobeerd te vermijden

We begraven ze gewoon, sluiten onze ogen en bedekken het

Maar wat begraven was, slaagde erin om de deur te ontgrendelen

Ook al waren we aan boord gegaan, hadden we ze dichtgespijkerd en de sleutels verborgen

Zullen we (nu erin) ooit (het huis dichtmaken) geluk vinden?!

Helderheid?!

Gemoedsrust?

Volg me door de gang

Als ik toch zou vallen, kijk dan niet achterom

Kies een deur

elke deur

Elke deur!

NU!

En nu zitten we in wat op onze dromen is gebouwd

Een ruimte, nu verdrietig, spreekt waanzin, probeert te verbergen

De afbrokkelende muren

Het voelt alsof onze tijd kort wordt

En het is te laat want alle verf ligt op de vloer

Hebben we het egoïstisch gewist?

(En we hebben allemaal de fout genegeerd.)

Druk bezig met het vullen van spiegels met onze verdomde gezichten?

Cirkelfouten die we zonder uitstel vinden

Wat vinden we?

Wat vinden we?

En in de tussentijd

Alle gieren omcirkelen ons in de hoop te voeden

Omdat ze het verschil niet zien tussen

Dood vermomd als leven en leven met levenloze ogen

Pop het op!

Al degenen die nog steeds dicht bij ons staan

Zijn degenen die de meesten van ons nog steeds niet de weg zien?

Ik had gedacht dat dit de sympathieke oplossing zou kunnen zijn

Desillusie

Omdat we allemaal uit elkaar vallen!

Oh, we vallen allemaal uit elkaar!

De open monden sluiten!