The Blowtorch Is Applied to the Sugar - A Lot Like Birds

Let me down easy.

There’s no reason to tease me.

If you don’t need me, please let me go.

Playing with my dreams?

Not anymore.

Time is dancing on my chest and its casting stones.

It’s casing parts, each one of them antagonist.

And I’m trying to feed the wasp inside my mouth.

It’s dying!

I’m not sure that it wants to live.

Oh well.

Hail the insane and deranged!

It wasn’t my embrace.

It’s yours.

Now I’m trying to walk the straightest line.

Now it’s time!

I wanted you forever and ever.

Now it’s never again.

Never.

I wanted you forever and ever.

Now it’s never again.

Never.

Oh, how your hands used to shake,

Tremble and threaten to break if they weren’t encased in mine,

Telling you that it’ll be just fine.

I could have had it forever and ever.

Now it’s never again.

Never.

I could have had it forever and ever.

Now it’s never again.

Never.

I would have thrown it all away for you and actually did.

It’s all around me but I can’t pick it up

Because I gave you all what was left of my strength.

Love’s a many splendored thing;

an often vendored thing.

If love was just a movie about war, it’s the surrender scene!

You think you’ve got it figured out?

I didn’t say that!

I’ve got doubts!

I said I’ve lost my faith in love.

There’s still a way to find it!

How?

I might’ve cared for it at first.

Now that I’ve buried it, my thirst

Is met in bars and not the fake embrace of needy arms.

That isn’t true!

I’ve seen your heart!

You didn’t see that it was charred?

There was a fire, that’s a start.

The fire’s gone and now it’s dark.

Please turn on the light.

Please turn on the light!

I think I’m still fucked up!

Time didn’t heal me!

Oh god!

You were a fever dream but you never broke or went away.

Laat me gemakkelijk in de steek.

Er is geen reden om me te plagen.

Als je me niet nodig hebt, laat me dan gaan.

Spelen met mijn dromen?

Niet meer.

De tijd danst op mijn borst en zijn gietstenen.

Het zijn onderdelen van de behuizing, elk een antagonist.

En ik probeer de wesp in mijn mond te voeren.

Het gaat dood!

Ik weet niet zeker of het wil leven.

Oh nou ja.

Heil de krankzinnigen en gestoorden!

Het was niet mijn omhelzing.

Het is van jou.

Nu probeer ik de meest rechtse lijn te lopen.

Nu is het tijd!

Ik wilde je voor altijd en altijd.

Nu is het nooit meer.

Nooit.

Ik wilde je voor altijd en altijd.

Nu is het nooit meer.

Nooit.

Oh, hoe je handen trilden,

Beven en dreigen te breken als ze niet in de mijne waren ingepakt,

Je vertellen dat het goed komt.

Ik had het voor altijd en altijd kunnen hebben.

Nu is het nooit meer.

Nooit.

Ik had het voor altijd en altijd kunnen hebben.

Nu is het nooit meer.

Nooit.

Ik zou het allemaal voor je hebben weggegooid en dat deed ik ook.

Het is overal om me heen, maar ik kan het niet oppakken

Omdat ik je alles gaf wat er nog van mijn kracht over was.

Liefde is een prachtig ding;

iets dat vaak wordt verkocht.

Als liefde slechts een film over oorlog was, dan is het de overgavescène wel!

Denk je dat je het doorhebt?

Dat heb ik niet gezegd!

Ik heb twijfels!

Ik zei dat ik mijn vertrouwen in de liefde kwijt was.

Er is nog steeds een manier om het te vinden!

Hoe?

In het begin had ik er misschien om gegeven.

Nu ik het heb begraven, mijn dorst

Wordt ontmoet in bars en niet de nep-omhelzing van behoeftige armen.

Dat is niet waar!

Ik heb je hart gezien!

Heb je niet gezien dat het verkoold was?

Er was brand, dat is een begin.

Het vuur is uit en nu is het donker.

Doe het licht aan.

Doe alsjeblieft het licht aan!

Ik denk dat ik nog steeds naar de klote ben!

De tijd heeft me niet genezen!

Oh God!

Je was een koortsdroom, maar je brak nooit of ging nooit weg.