Tides - A Hope For Home

Brother, we were so close, like shoremen out to sea

Sharing our hearts on decks carved from rotten trees

Brother, you found the Lord and set sail for different seas

Leaving the crew to die, ignoring helpless pleas from lesser men.

Brother, when doubt set in, you set your ship ablaze

Drowning the fools aboard for wanting to believe in something more than them

Brother, you found a way to sever heart from limb-

I wonder whose hand you’ll seek when midnight storms set in

Brother!

Open your eyes!

Because, although we see things differently

Your blood is red like mine

And at the end of all things coming

Will we be washed of all our pride?

Will we help each other swim

Or be taken by the tides?

Show me where your bones release

And tell me how you find your peace

When every word you’ve spoken turns to knives

You’ll tear the truth of men out from their eyes

From their eyes

(From their eyes)

Show me!

(From their eyes)

Show me!

(From their eyes)

The storm is setting in as new rain starts to fall-

The ship begins to lurch, its speed becomes a crawl

The lower decks are filled with the ocean’s mighty wake

The sails torn in the wind, the bow finally breaks

The sun is in your eyes with the helm still in your grasp

For when the depths embrace your stead

You’ll be alone at last

Broeder, we waren zo dichtbij, als kustwachten op zee

Onze harten delen op dekken die uit rotte bomen zijn gehouwen

Broeder, je hebt de Heer gevonden en zeilde naar verschillende zeeën

De bemanning achterlatend om te sterven, hulpeloze smeekbeden van mindere mannen negerend.

Broeder, als er twijfel opkomt, zet je je schip in vuur en vlam

De dwazen aan boord verdrinken omdat ze in iets meer willen geloven dan zij

Broeder, je hebt een manier gevonden om hart van ledemaat te scheiden...

Ik vraag me af wiens hand je zult zoeken als de nachtelijke stormen beginnen

Broer!

Open je ogen!

Omdat, hoewel we de dingen anders zien

Je bloed is rood zoals het mijne

En aan het einde van alle komende dingen

Zullen we worden gewassen van al onze trots?

Zullen we elkaar helpen zwemmen?

Of meegesleurd worden door de getijden?

Laat me zien waar je botten loslaten

En vertel me hoe je je rust vindt

Wanneer elk woord dat je hebt gesproken in messen verandert

Je zult de waarheid van mannen uit hun ogen rukken

uit hun ogen

(Van hun ogen)

Laat het mij eens zien!

(Van hun ogen)

Laat het mij eens zien!

(Van hun ogen)

De storm zet in als nieuwe regen begint te vallen-

Het schip begint te slingeren, zijn snelheid wordt een kruip

De lagere dekken zijn gevuld met het machtige kielzog van de oceaan

De zeilen gescheurd in de wind, de boeg breekt eindelijk

De zon staat in je ogen met het roer nog steeds in je greep

Voor wanneer de diepten jouw plaats omarmen

Je bent eindelijk alleen