Infidelity: Kingdom's End - A Hope For Home

I’ve traveled back from the depths of my soul to find that nothing is as it

seems

I’ll watch the world lose control and fall apart at the seams

What will be without the great I Am on our side?

Our hearts devoured by dreams

and as we walk away we are consumed

I cannot stay silent: we’ve left no room for a savior

Warnings ring out but we have grown too deaf to hear, too blind to see the

coming storm as it draws near

We cannot be afraid to face the truth: there is blood on our hands and we are

moving backwards.

How do we justify the things we’ve done?

Though too far gone we say, «wash away all of this.

And with your grace,

bring me back to you.»

I cannot stay silent: the coming storm will wash us away.

How our feet wander,

they brought us here where swords are at our throats.

We sow wheat but we reap

thorns.

Forever we will reap thorns until the moment we wake

It will be too late to dig ourselves out of the grave on our own.

Beasts will be called to devour, destroyers will swarm, because in this place

our lives are restrained and we can no longer prevail

Ik ben teruggereisd uit de diepten van mijn ziel om te ontdekken dat niets is zoals het

lijkt

Ik zal kijken hoe de wereld de controle verliest en uit zijn voegen instort

Wat zal er zijn zonder de geweldige I Am aan onze kant?

Onze harten verslonden door dromen

en terwijl we weglopen, worden we verteerd

Ik kan niet zwijgen: we hebben geen ruimte gelaten voor een redder

Er klinken waarschuwingen, maar we zijn te doof geworden om te horen, te blind om het te zien

komende storm als het nadert

We kunnen niet bang zijn om de waarheid onder ogen te zien: er kleeft bloed aan onze handen en we zijn

achteruit bewegen.

Hoe rechtvaardigen we de dingen die we hebben gedaan?

Hoewel we te ver zijn gegaan, zeggen we: "was dit allemaal weg.

En met uw genade,

breng me terug naar jou.»

Ik kan niet zwijgen: de komende storm zal ons wegspoelen.

Hoe onze voeten dwalen,

ze hebben ons hier gebracht waar de zwaarden ons naar de keel vliegen.

We zaaien tarwe, maar we oogsten

doornen.

Voor altijd zullen we doornen oogsten tot het moment dat we wakker worden

Het zal te laat zijn om zelf uit het graf te graven.

Beesten zullen worden geroepen om te verslinden, vernietigers zullen zwermen, want in deze plaats

ons leven is aan banden gelegd en we kunnen niet langer zegevieren