Calm - A Hope For Home

The calm kept silent for too long, brooding over what was to come

And composing a symphony of flawless, boundless scale that rang out slowly,

touching the edge of time

From the earth’s warm cradle it begins

Entitled, we shed our reverent skin

With a glimmer and a breath

Heartbeats mark more than life and death

We’ve walked these sands and offered all within our minds

Just not these hands that built the wall between earth and sky

If truth is what we truly seek, then strike us blind-

Because we all refuse to let these scales fall from our eyes

May we see how small we really are

Let us feel how small we truly are

De rust bleef te lang stil, piekerend over wat komen ging

En een symfonie componeren van een onberispelijke, grenzeloze toonladder die langzaam klonk,

de rand van de tijd raken

Vanaf de warme wieg van de aarde begint het

Met recht werpen we onze eerbiedige huid af

Met een glimp en een adem

Hartslagen markeren meer dan leven en dood

We hebben over dit zand gelopen en alles in onze gedachten aangeboden

Alleen niet deze handen die de muur tussen aarde en lucht hebben gebouwd

Als de waarheid is wat we echt zoeken, sla ons dan blind-

Omdat we allemaal weigeren om deze schellen van onze ogen te laten vallen

Mogen we zien hoe klein we echt zijn

Laten we voelen hoe klein we echt zijn