The House Where You Were Born - A Hope For Home

It’s like coming back to the house where you were born-

Photographs in the hall from years before

The window in your brother’s room where morning sun would speak to you

Is covered up with years of dust- it shines no light, it gives no view

The shades are drawn, eyes are turned from sky above

You’ve found yourself far from that place you used to love

So you paint the walls familiar shades

But the room itself remains unchanged

And as you look deep within, you gain the courage to begin:

«I used to be such a burning inception, when days ahead seemed as brilliant as

morning’s light.

Spent my life waiting for the rising sun but the dawn has come

and left me here to find- while I don’t recognize who I’ve become,

I’ve grown much farther from the person I once was.

So, like the glare out

from evening’s glow, I’ll close my eyes and let this go.»

Het is alsof je terugkomt naar het huis waar je geboren bent...

Foto's in de hal van jaren daarvoor

Het raam in de kamer van je broer waar de ochtendzon tegen je zou praten

Is bedekt met jarenlang stof - het schijnt geen licht, het geeft geen uitzicht

De tinten zijn getekend, de ogen zijn van de lucht erboven gekeerd

Je bent ver verwijderd van die plek waar je vroeger van hield

Dus je schildert de muren bekende tinten

Maar de kamer zelf blijft ongewijzigd

En als je diep naar binnen kijkt, krijg je de moed om te beginnen:

"Vroeger was ik zo'n brandend begin, toen de dagen die voor ons lagen net zo briljant leken als"

ochtendlicht.

Heb mijn leven doorgebracht met wachten op de rijzende zon, maar de dageraad is gekomen

en liet me hier achter om te vinden, hoewel ik niet herken wie ik ben geworden,

Ik ben veel verder verwijderd van de persoon die ik ooit was.

Dus, zoals de schittering uit

van de avondgloed zal ik mijn ogen sluiten en dit loslaten.»