Sing-hiozzo - Negramaro

Ho un vuoto d’aria nella gola

E non riesco a di… e non riesco a dire

Se quel che manca è la parola ormai

Aiutami a capi… aiutami a capire

E' un singhiozzo di pensieri

Che non mi fa parla… che non mi fa parlare

O forse è solo quel che ieri sai

Mi ha strozzato il cuo…

Mi ha strozzato il cuo…

Mi ha strozzato il cuore

Dimmi pure amore

Prova almeno a respirare

Piano piano amore

Non c'è niente da temere

E' solo freddo amore

E tu lasciati scaldare

Mentre il mondo cade

Non ti accorgi che son io

A farlo scivolare

Sotto i piedi e sotto il sole

Tutto il resto muore

Senza neanche avere il tempo

Il tempo di provare

A far tornare indietro il sole

Senza più rancore

Mi ripeti è freddo amore

E adesso ho le parole

E vorrei poterti dire

E vorrei poterti dire

Dire

Dire

Che son stanco da morire

Ma è tornato il vuoto d’aria

Nelle mia paro… nelle mie parole

E' un nodo stretto nella gola, sai

Che non si scioglie anco.

che non si scioglie ancora

E se balbetto è che non riesco

A dirti quel che pe… a dirti quel che penso

E preferisco tener dentro sai

Anzichè grida… anzichè gridare

Dimmi pure amore

Prova almeno a respirare

Piano piano amore

Non c'è niente da temere

E' solo freddo amore

E tu lasciati scaldare

Mentre il mondo cade

Non ti accorgi che son io

A farlo scivolare

Sotto i piedi e sotto il sole

Tutto il resto muore

Senza neanche avere il tempo

Il tempo di provare

A far tornare indietro il sole

Senza più rancore

Mi ripeti è freddo amore

E adesso ho le parole

E vorrei poterti dire

E vorrei poterti dire

Dire

Dire

Che son stanco da morire

E non voglio più restare

Almeno lasciami il perdono

Di un singhiozzo e non di un pianto

Io non so gridare… canto

Dimmi pure amore

Prova almeno a respirare

Piano piano amore

Non c'è niente da temere

E' solo freddo amore

E tu lasciati scaldare

Mentre il mondo cade

Non ti accorgi che son io

A farlo scivolare

Sotto i piedi e sotto il sole

Tutto il resto muore

Senza neanche avere il tempo

Il tempo di provare

A far tornare indietro il sole

Senza più rancore

Mi ripeti è freddo amore

E adesso ho le parole

E vorrei poterti dire

E vorrei poterti dire

Dire

Dire

Che son stanco da morire

Ik heb een vacuüm in mijn keel

En ik kan niet zeggen ... en ik kan niet zeggen

Als wat er ontbreekt nu het woord is

Help me het te begrijpen ... help me het te begrijpen

Het is een snik van gedachten

Dat laat me niet praten ... dat laat me niet praten

Of misschien is dat precies wat je gisteren weet

Het wurgde mijn hart...

Het wurgde mijn hart...

Het verstikte mijn hart

Vertel me gewoon liefde

Probeer tenminste te ademen

langzaam liefde

Er is niets te vrezen

Het is gewoon koude liefde

En je laat het opwarmen

Als de wereld valt

Je realiseert je niet dat ik het ben

Om het te laten glippen

Onder je voeten en in de zon

Al het andere sterft

Zonder zelfs maar de tijd te hebben

Tijd om te proberen

Om de zon terug te laten komen

Zonder meer rancune

Je herhaalt me ​​dat het koude liefde is

En nu heb ik de woorden

En ik wou dat ik het je kon vertellen

En ik wou dat ik het je kon vertellen

Zeggen

Zeggen

Dat ik zo moe ben

Maar het vacuüm is terug

In mijn woord ... in mijn woorden

Het is een stevige brok in je keel, weet je?

Die nog niet smelt.

dat smelt nog niet

En als ik stotter, kan ik het gewoon niet

Om je te vertellen wat je moet... om je te vertellen wat ik denk

En ik blijf liever binnen, weet je?

In plaats van te schreeuwen ... in plaats van te schreeuwen

Vertel me gewoon liefde

Probeer tenminste te ademen

langzaam liefde

Er is niets te vrezen

Het is gewoon koude liefde

En je laat het opwarmen

Als de wereld valt

Je realiseert je niet dat ik het ben

Om het te laten glippen

Onder je voeten en in de zon

Al het andere sterft

Zonder zelfs maar de tijd te hebben

Tijd om te proberen

Om de zon terug te laten komen

Zonder meer rancune

Je herhaalt me ​​dat het koude liefde is

En nu heb ik de woorden

En ik wou dat ik het je kon vertellen

En ik wou dat ik het je kon vertellen

Zeggen

Zeggen

Dat ik zo moe ben

En ik wil niet meer blijven

Verlaat me tenminste vergiffenis

Van een snik en geen kreet

Ik weet niet hoe ik moet schreeuwen ... ik zing

Vertel me gewoon liefde

Probeer tenminste te ademen

langzaam liefde

Er is niets te vrezen

Het is gewoon koude liefde

En je laat het opwarmen

Als de wereld valt

Je realiseert je niet dat ik het ben

Om het te laten glippen

Onder je voeten en in de zon

Al het andere sterft

Zonder zelfs maar de tijd te hebben

Tijd om te proberen

Om de zon terug te laten komen

Zonder meer rancune

Je herhaalt me ​​dat het koude liefde is

En nu heb ik de woorden

En ik wou dat ik het je kon vertellen

En ik wou dat ik het je kon vertellen

Zeggen

Zeggen

Dat ik zo moe ben