Баллада о парашютах - Михаил Анчаров

Парашюты рванулись, приняли вес.

Земля колыхнулась едва.

А внизу — дивизии «Эдельвейс» и «Мертвая Голова».

Автоматы выли, как суки в мороз, пистолеты били в упор.

И мертвое солнце на стропах берез мешало вести разговор.

И сказал господь: — Эй, ключари, отворите ворота в сад.

Даю команду от зари до зари в рай пропускать десант.-

И сказал господь: — Это ж Гошка летит, Благушинский атаман,

Череп пробит, парашют пробит, в крови его автомат.

Он врагам отомстил и лег у реки, уронив на камни висок.

И звезды гасли, как угольки, и падали на песок.

Он грешниц любил, а они его, и грешником был он сам,

Но где ты святого найдешь одного, чтобы пошел в десант?

Так отдай же, Георгий, знамя свое, серебрянные стремена.

Пока этот парень держит копье, на свете стоит тишина.

И скачет лошадка, и стремя звенит, и счет потерялся дням.

И мирное солнце топочет в зенит подковкою по камням.

Parachutes haastten zich, namen gewicht.

De grond schudde amper.

En hieronder - de divisies "Edelweiss" en "Dead Head".

Machinegeweren huilden als teven in de kou, pistolen schoten in het rond.

En de dode zon op de slingers van de berken maakte het moeilijk om een ​​gesprek te voeren.

En de Heer zei: - Hé, sleutelbewaarders, open de poorten naar de tuin.

Ik geef het bevel van zonsopgang tot zonsopgang om de landing door te laten naar het paradijs.-

En de Heer zei: - Dit is Goshka die vliegt, Blagushinsky ataman,

De schedel is doorboord, de parachute is doorboord, zijn machinegeweer zit in het bloed.

Hij nam wraak op zijn vijanden en ging bij de rivier liggen terwijl hij zijn tempel op de stenen liet vallen.

En de sterren gingen uit als sintels en vielen op het zand.

Hij hield van zondaars, en zij hielden van hem, en hijzelf was een zondaar,

Maar waar vind je een heilige om de overloop in te gaan?

Dus, George, geef me je banier, zilveren stijgbeugels.

Zolang deze man een speer vasthoudt, is er stilte in de wereld.

En het paard galoppeert, en de stijgbeugel ringen, en de dagen zijn verloren.

En de vredige zon stampt naar het zenit met een hoefijzer op de stenen.