My iz Odessy morjaki: We're Sailors from Odessa (We're Sailors from Odessa) - Клавдия Шульженко

Улица одесская, старые каштаны…

Осень черноморская, пули да туманы…

Под огнями грозными, в горький час ночной

Покидали город мы, город наш родной…

Деревья нас печально провожали.

«Откуда вы?»

— они во тьме шептали.

И мы с тоскою в сердце отвечали:

«Мы из Одессы моряки».

С той поры в сражениях мы не раз бывали,

Мы из сёл захваченных немцев выбивали.

Нам навстречу женщины шли в полночной час,

Наши братья кровные обнимали нас.

Как сыновей старухи нас встречали,

«Откуда вы?»

— с волненьем повторяли.

Мы шли вперёд и тихо отвечали:

«Мы из Одессы моряки».

За Одессу милую, за родимый дом,

За друзей-товарищей в битву мы идём!

Что ж, что ночка тёмная, что кругом низги —

Ведь недаром дьяволами нас зовут враги!

«Откуда вы?»

— кричат они, — «Не знаем».

«В чём ваша сила — мы не понимаем».

А мы воюем, сталью отвечаем:

«Мы из Одессы моряки».

Я не знаю, осенью иль зимой туманной,

Мы вернёмся в город наш, город наш желанный.

Но я знаю, город мой, милый старый дом,

Это время близится — мы к тебе придём!

И встретит нас весёлый шум прибоя,

Мы постучим в окно своё родное.

«Откуда вы?»

«Мы прямо с поля боя!»

Пришли в Одессу моряки!

Odessa straat, oude kastanjes...

Zwarte Zee herfst, kogels en mist...

Onder formidabele vuren, in het bittere uur van de nacht

We verlieten de stad, onze geboortestad ...

De bomen zagen ons helaas af.

"Waar kom jij vandaan?"

fluisterden ze in het donker.

En met verlangen in ons hart antwoordden we:

'Wij zijn matrozen uit Odessa.'

Sindsdien zijn we meer dan eens in gevechten geweest,

We verdreven de gevangengenomen Duitsers uit de dorpen.

Vrouwen liepen om middernacht naar ons toe,

Onze bloedbroeders omhelsden ons.

Hoe de zonen van de oude vrouw ons ontmoetten,

"Waar kom jij vandaan?"

- herhaalden ze opgewonden.

We gingen naar voren en antwoordden rustig:

'Wij zijn matrozen uit Odessa.'

Voor lieve Odessa, voor lieve thuis,

We gaan de strijd aan voor onze kameraad-vrienden!

Nou, dat de nacht donker is, dat de cirkel laag is -

Het is niet voor niets dat onze vijanden ons duivels noemen!

"Waar kom jij vandaan?"

ze roepen: "We weten het niet."

"Wat is je kracht - we begrijpen het niet."

En we zijn in oorlog, we antwoorden met staal:

'Wij zijn matrozen uit Odessa.'

Ik weet het niet, herfst of mistige winter,

We zullen terugkeren naar onze stad, onze gewenste stad.

Maar ik ken mijn stad, lief oud huis,

Deze tijd komt eraan - we komen naar je toe!

En het vrolijke geluid van de branding zal ons ontmoeten,

We zullen op ons inheemse raam kloppen.

"Waar kom jij vandaan?"

"We komen rechtstreeks van het slagveld!"

Zeelieden zijn naar Odessa gekomen!