А может, не было войны - Александр Розенбаум

А может, не было войны…

И людям всё это приснилось:

Опустошённая земля,

Расстрелы и концлагеря,

Хатынь и братские могилы?

А может, не было войны,

И у отца с рожденья шрамы,

Ни кто от пули не погиб,

И не вставал над миром гриб,

И не боялась гетто мама?

А может, не было войны,

И у станков не спали дети,

И бабы в гиблых деревнях

Не задыхались на полях,

Ложась плечом на стылый ветер?

Люди, одним себя мы кормим хлебом,

Одно на всех дано нам небо,

Одна земля взрастила нас.

Люди, одни на всех у нас тревоги,

Одни пути, одни дороги,

Пусть будет сном и мой рассказ.

Пусть будет сном и мой рассказ…

А может, не было войны?

Не гнали немцев по этапу,

И абажур из кожи — блеф,

А Муссолини — дутый лев,

В Париже не было гестапо?

А может, не было войны?

И «шмайсер" — детская игрушка,

Дневник, залитый кровью ран,

Был не написан Анной Франк,

Берлин не слышал грома пушек?

Люди, одним себя мы кормим хлебом,

Одно на всех дано нам небо,

Одна земля взрастила нас.

Люди, одни на всех у нас тревоги,

Одни пути, одни дороги,

Пусть будет сном и мой рассказ.

Пусть будет сном и мой рассказ…

А может, не было войны,

И мир её себе придумал?

…Но почему же старики

Так плачут в мае от тоски?

-

Однажды ночью я подумал.

…А может, не было войны,

И людям всё это приснилось?..

Of misschien was er geen oorlog...

En mensen droomden het allemaal:

verwoest land,

Executies en concentratiekampen,

Khatyn en massagraven?

Of misschien was er geen oorlog

En mijn vader heeft littekens vanaf de geboorte,

Niemand stierf door een kogel,

En de paddenstoel kwam niet boven de wereld uit,

En mama was niet bang voor het getto?

Of misschien was er geen oorlog

En de kinderen sliepen niet bij de machines,

En vrouwen in dode dorpen

Niet gestikt in de velden

Met je schouder in de koude wind liggen?

Mensen, we voeden ons alleen met brood,

Eén voor allen, de hemel is ons gegeven,

Eén land heeft ons opgevoed.

Mensen, we hebben allemaal alleen angst,

Een manier, een manier

Laat mijn verhaal een droom zijn.

Laat mijn verhaal een droom zijn...

Of was er misschien geen oorlog?

Ze dreven de Duitsers niet over het podium,

En een leren lampenkap is een bluf,

En Mussolini is een gezwollen leeuw,

Was er geen Gestapo in Parijs?

Of was er misschien geen oorlog?

En de "Schmeiser" is een kinderspeelgoed,

Een dagboek gedrenkt in het bloed van wonden

Is niet geschreven door Anne Frank,

Berlijn hoorde het gedonder van kanonnen niet?

Mensen, we voeden ons alleen met brood,

Eén voor allen, de hemel is ons gegeven,

Eén land heeft ons opgevoed.

Mensen, we hebben allemaal alleen angst,

Een manier, een manier

Laat mijn verhaal een droom zijn.

Laat mijn verhaal een droom zijn...

Of misschien was er geen oorlog

En de wereld heeft het voor zichzelf uitgevonden?

... Maar waarom zijn de oude mensen?

Dus ze huilen in mei van verlangen?

-

Op een avond dacht ik.

... Of misschien was er geen oorlog,

En mensen hebben dit allemaal gedroomd?..