En groupe, en ligue, en procession - Jean Ferrat

En groupe en ligue en procession

En bannière en slip en veston

Il est temps que je le confesse

A pied à cheval et en voiture

Avec des gros des p’tits des durs

Je suis de ceux qui manifestent

Avec leurs gueules de travers

Leurs fins de mois qui sonnent clair

Les uns me trouvent tous les vices

Avec leur teint calamiteux

Leurs fins de mois qui sonnent creux

D’autres trouvent que c’est justice

Je suis de ceux que l’on fait taire

Au nom des libertés dans l’air

Une sorte d’amoraliste

Le fossoyeur de nos affaires

Le Déroulède de l’arrière

Le plus complet des défaitistes

L’empêcheur de tuer en rond

Perdant avec satisfaction

Vingt ans de guerres colonialistes

La petite voix qui dit non

Dès qu’on lui pose une question

Quand elle vient d’un parachutiste

En groupe en ligue en procession

Depuis deux cents générations

Si j’ai souvent commis des fautes

Qu’on me donne tort ou raison

De grèves en révolutions

Je n’ai fait que penser aux autres

Pareil à tous ces compagnons

Qui de Charonne à la Nation

En ont vu défiler parole

Des pèlerines et des bâtons

Sans jamais rater l’occasion

De se faire casser la gueule

En groupe en ligue en procession

Et puis tout seul à l’occasion

J’en ferai la preuve par quatre

S’il m’arrive Marie-Jésus

D’en avoir vraiment plein le cul

Je continuerai de me battre

On peut me dire sans rémission

Qu’en groupe en ligue en procession

On a l’intelligence bête

Je n’ai qu’une consolation

C’est qu’on peut être seul et con

Et que dans ce cas on le reste

In een groep in een competitie in een processie

In spandoek in onderbroek in jasje

Het is tijd voor mij om te bekennen

Te voet, te paard en met de auto

Met de groten, de kleintjes, de stoere

Ik ben een van degenen die demonstreren

Met hun scheve gezichten

Hun eindes van de maand klinken duidelijk

Sommigen vinden me alle ondeugden

Met hun rampzalige huidskleur

Hun einde van de maand klinkt hol

Anderen vinden het eerlijk

Ik ben een van degenen die het zwijgen worden opgelegd

In naam van de vrijheden in de lucht

Een soort amoralist

De doodgraver van onze zaken

De Déroulède van achteren

De meest complete defaitist

De kill-in-the-round-preventer

verliezer met tevredenheid

Twintig jaar kolonialistische oorlogen

De kleine stem die nee zegt

Zodra je hem een ​​vraag stelt

Als het van een parachutist komt

In een groep in een competitie in een processie

Tweehonderd generaties lang

Als ik vaak fouten heb gemaakt

Of ik gelijk heb of niet

Van stakingen tot revoluties

Ik dacht alleen aan anderen

Zoals al deze metgezellen

Wie van Charonne tot de Nation

Heb woord voorbij zien scrollen

Pelgrims en stokken

Mis nooit de kans

Om je in de kont te trappen

In een groep in een competitie in een processie

En dan af en toe helemaal alleen

Ik zal het om vier uur bewijzen

Als het mij overkomt Marie-Jésus

Om je kont echt vol te krijgen

Ik zal blijven vechten

Je kunt het me vertellen zonder vergeving

Dan in groepen in liga in processie

We hebben domme intelligentie

Ik heb maar één troost

Het is dat we alleen en dom kunnen zijn

En dat blijven we in dit geval ook