Тонкая рябина - Надежда Кадышева

Что стоишь, качаясь,

Тонкая рябина,

Головой склоняясь

До самого тына?

А через дорогу

За рекой широкой

Так же одиноко

Дуб стоит высокий.

«Как бы мне, рябине,

К дубу перебраться,

Я тогда б не стала

Гнуться и качаться.

Тонкими ветвями

Я б к нему прижалась

И с его листвою

День и ночь шепталась».

Но нельзя рябине

К дубу перебраться,

Знать ей сиротине —

Век одной качаться

Что стоишь, качаясь,

Тонкая рябина,

Головой склоняясь

До самого тына?

До самого тына?

Waar sta je, zwaaiend,

dunne lijsterbes,

hoofd buigen

Tot in de puntjes?

En aan de overkant

Voorbij de brede rivier

net zo eenzaam

De eik staat hoog.

"Hoe zou ik, lijsterbes,

Ga naar de eik

Dan zou ik het niet doen

Buigen en slingeren.

dunne takken

ik zou hem knuffelen

En met zijn bladeren

Dag en nacht gefluisterd.

Maar je kunt niet roeien

Ga naar de eik

Om haar wees te kennen -

Eeuw van één schommel

Waar sta je, zwaaiend,

dunne lijsterbes,

hoofd buigen

Tot in de puntjes?

Tot in de puntjes?