Кошка-ночь - Ольга Стельмах

Я спешила к тебе, я звонила тебе,

Мне хотелось опять оборвать телефон,

Я твердила судьбе, я кричала судьбе,

Что нельзя столько встреч обратить в один сон.

Припев:

Но ушли поезда, вдаль ушли поезда

И с собой увезли боль души моей прочь,

И теперь лишь звезда, в чёрном небе звезда,

А за этим окном, а за этим окном

Бродит чёрная кошка-ночь.

В королевстве зеркал, нашей жизни зеркал

Снова тщетно ищу отраженья твои,

Кто-то был, кто искал, кто-то знал, что искал,

Но никто не нашёл в твоём сердце любви.

Припев:

И ушли поезда, вдаль ушли поезда

И никто не сумел их догнать, мне помочь,

Ты забыл навсегда, ты исчез навсегда,

А за этим окном, а за этим окном

Бродит чёрная кошка-ночь.

Проигрыш

Я захлопнула дверь, в грёзы грешные дверь,

Я сказала себе: всё исчезнет, как дым,

Ты далёкий теперь, ты чужой мне теперь,

Я не верю давно глупым сказкам твоим!

Припев:

Пусть ушли поезда, вдаль ушли поезда,

И вернуть их назад мне сегодня невмочь,

Допиваю до дна, всё безумство до дна.

А за этим окном, а за этим окном

Тает чёрная кошка-ночь.

Ik haastte me naar je toe, ik riep je,

Ik wilde de telefoon weer afbreken,

Ik herhaalde tot het lot, ik schreeuwde tot het lot,

Dat zoveel vergaderingen niet in één droom kunnen worden omgezet.

Refrein:

Maar de treinen vertrokken, de treinen vertrokken

En ze namen de pijn van mijn ziel mee,

En nu alleen nog een ster, een ster aan de zwarte lucht,

En achter dit raam, en achter dit raam

De zwarte kattennacht dwaalt rond.

In het koninkrijk van spiegels, ons leven van spiegels

Opnieuw zoek ik tevergeefs naar je reflecties,

Iemand was die op zoek was, iemand wist wat hij zocht,

Maar niemand vond liefde in je hart.

Refrein:

En de treinen vertrokken, de treinen vertrokken

En niemand was in staat om hen in te halen, om mij te helpen,

Je bent voor altijd vergeten, je bent voor altijd verdwenen,

En achter dit raam, en achter dit raam

De zwarte kattennacht dwaalt rond.

verliezen

Ik sloeg de deur dicht, in zondige dromen de deur,

Ik zei tegen mezelf: alles zal verdwijnen als rook,

Je bent nu ver, je bent nu een vreemde voor mij,

Ik geloof je stomme sprookjes al heel lang niet meer!

Refrein:

Laat de treinen gaan, de treinen gaan ver,

En ik kan ze vandaag niet terugbrengen,

Ik drink tot op de bodem, alle waanzin tot op de bodem.

En achter dit raam, en achter dit raam

De zwarte kattennacht smelt.