J’ai troqué - Barbara

J’ai troqué mes chaussettes blanches

Contre des bas noirs

Et mon sarrau du dimanche

Contre de la moire

Mon doux regard d’infante

Et mes allures guindées

Pour des regards d’amante

Pour des airs encanaillés

Les matinées enfantines

Où l’on bousculait Chopin

Les réunions de cousines

Autour d’un fuseau de lin

Les petites bonnes à tout faire

Que mon père affectionnait

Et les amants de ma mère

Qui s’installaient pour l’année

Ben, j’en ai eu assez

J’ai troqué mes chaussettes blanches

Contre des bas noirs

Et mon sarrau du dimanche

Contre de la moire

Et ce besoin de tendresse

Que je trimballais

L’ai changé pour des caresses

L’ai changé pour des baisers

J’ai quitté le vieux domaine

Où mes rêves agonisaient

Mon titre de châtelaine

Sans soupirs et sans regrets

La rue qui est une grande famille

N’a pas hésité

Elle a fait de moi sa fille

Elle m’a adopté

Elle a transformé en rires

Mes airs tristes d’autrefois

Elle m’a changée, on peut le dire

Me voilà fille de joie

J’ai troqué mes chaussettes blanches

Contre des bas noirs

Et mon sarrau du dimanche

Contre de la moire…

Ik heb mijn witte sokken verwisseld

Tegen zwarte kousen

En mijn zondagse kiel

Nadelen van moiré

Mijn lieve baby blik

En mijn benauwde manieren

Voor de blikken van geliefden

Voor ingeblikte deuntjes

kinderochtenden

Waar we Chopin verdrongen hebben

Neven bijeenkomsten

Rond een linnen spindel

De kleine meiden die alles doen

waar mijn vader van hield

En de minnaars van mijn moeder

Wie heeft genoegen genomen met het jaar?

Nou ik heb er genoeg van

Ik heb mijn witte sokken verwisseld

Tegen zwarte kousen

En mijn zondagse kiel

Nadelen van moiré

En deze behoefte aan tederheid

die ik rond droeg

Veranderde het voor liefkozingen

Veranderd voor kusjes

Ik verliet het oude landgoed

waar mijn dromen stierven

Mijn titel van chatelaine

Zonder zuchten en zonder spijt

De straat die één grote familie is

aarzelde niet

Ze maakte van mij haar dochter

Ze heeft mij geadopteerd

Ze begon te lachen

Mijn droevige luchten van weleer

Ze heeft me veranderd, zou je kunnen zeggen

Hier ben ik meisje van vreugde

Ik heb mijn witte sokken verwisseld

Tegen zwarte kousen

En mijn zondagse kiel

Nadelen van moiré...