L'homme en habit rouge - Barbara

Il venait, je ne sais

D’ici, là-bas, de n’importe où, de nulle part

Et d’ailleurs, on s’en fout

Nous, on l’avait appelé l’homme en habit rouge

De cristal, et de feu

Fleurs éclatées comme l’amour à la lumière

Fabuleux, il marchait

S’avançant dans le soleil, l’homme en habit rouge

Je l’avais rencontré là, dans un bar

Sur une planète vraiment bizarre

Il fumait des fleurs aux parfums étranges

Et qui semblaient l’envoyer jusqu’aux anges

Qui es-tu, d’où viens-tu

Miraculeusement apparu, dis-moi, dis-moi, dis-moi

D’autre part, de nulle part

Dis-moi, quel est ton pays, l’homme en habit rouge

Il m’a dit «viens, je te ferai connaître

Ce pays d’où tu pourras enfin naître»

Et j’ai vu des lacs aux couleurs étranges

Et j’ai cru entendre chanter les anges

Fascinée, envoûtée

J’ai suivi l’homme, celui-là en habit rouge

Je marchais près de lui

Rubis, velours, et sur le cœur des pavots rouges

De cristal et de feu

Fleurs éclatées comme l’amour à la lumière

J’ai suivi, j’ai aimé

Avec lui, je vivais ma vie en habit rouge

Puis il a disparu un soir

Pour une planète encore plus bizarre

Parfumée de fleurs aux parfums étranges

Il a fini par rejoindre les anges

Apparu, disparu

Magicien du matin, surgi de la lumière

Rendez-moi, l’homme qui

Faisait ma vie en fleurs de feu de pavots rouges

Mon habit se ternit

Mes fleurs se fanent et j’ai perdu ma lumière

Rendez-moi, celui-là

Qui venait, je ne sais

D’ici, là-bas, de n’importe où, de nulle part

Rendez-moi, l’homme qui

Faisait ma vie en fleurs de feu de pavots rouges

L’homme en habit rouge

L’homme en habit rouge…

Hij zou komen, ik weet het niet

Van hier, daar, van overal, van nergens

En trouwens, wat maakt het uit

We noemden hem de man in de rode jas

Van kristal en van vuur

Bloemen barsten als liefde in het licht

Fantastisch, hij liep

In de zon stappen, de man in de rode jas

Ik had hem daar ontmoet, in een bar

Op een hele rare planeet

Hij rookte bloemen met vreemde geuren

En die hem naar de engelen leek te sturen

Wie ben je, waar kom je vandaan?

Wonder boven wonder verscheen, vertel me, vertel me, vertel me

Aan de andere kant, uit het niets

Vertel me, wat is jouw land, de man in de rode jas?

Hij zei "kom op, ik laat het je weten"

Dit land waar je eindelijk geboren kunt worden"

En ik zag meren met vreemde kleuren

En ik dacht dat ik de engelen hoorde zingen

Gefascineerd, betoverd

Ik volgde de man, die in het rode pak

Ik liep dicht bij hem

Robijnen, fluweel en in het hart rode klaprozen

Van kristal en vuur

Bloemen barsten als liefde in het licht

Ik volgde, ik vond het leuk

Met hem leefde ik mijn leven in een rood pak

Toen verdween hij op een nacht

Voor een nog vreemdere planeet

Geparfumeerd met vreemd geurende bloemen

Uiteindelijk sloot hij zich aan bij de engelen

Verschenen, verdwenen

Morgengoochelaar, verrezen uit het licht

Geef me terug, de man die

Maakte mijn leven in vuurbloesems van rode klaprozen

Mijn jurk is aan het bezoedelen

Mijn bloemen vervagen en ik ben mijn licht kwijt

geef me die

Wie er zou komen, ik weet het niet

Van hier, daar, van overal, van nergens

Geef me terug, de man die

Maakte mijn leven in vuurbloesems van rode klaprozen

De man in de rode jas

De man in de rode jas...