Mourir pour des idées - Georges Brassens, Jacques Chancel

Mourir pour des idées, l’idée est excellente

Moi j’ai failli mourir de ne l’avoir pas eu

Car tous ceux qui l’avaient, multitude accablante

En hurlant à la mort me sont tombés dessus

Ils ont su me convaincre et ma muse insolente

Abjurant ses erreurs, se rallie à leur foi

Avec un soupçon de réserve toutefois:

Mourrons pour des idées d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente

Jugeant qu’il n’y a pas péril en la demeure

Allons vers l’autre monde en flânant en chemin

Car, à forcer l’allure, il arrive qu’on meure

Pour des idées n’ayant plus cours le lendemain

Or, s’il est une chose amère, désolante

En rendant l'âme à Dieu c’est bien de constater

Qu’on a fait fausse rout', qu’on s’est trompé d’idée

Mourrons pour des idé's d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente

Les saint jean bouche d’or qui prêchent le martyre

Le plus souvent, d’ailleurs, s’attardent ici-bas

Mourir pour des idées, c’est le cas de le dire

C’est leur raison de vivre, ils ne s’en privent pas

Dans presque tous les camps on en voit qui supplantent

Bientôt Mathusalem dans la longévité

J’en conclus qu’ils doivent se dire, en aparté:

«Mourrons pour des idées d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente .»

Des idées réclamant le fameux sacrifice

Les sectes de tout poil en offrent des séquelles

Et la question se pose aux victimes novices:

Mourir pour des idées, c’est bien beau mais lesquelles?

Et comme toutes sont entre elles ressemblantes

Quand il les voit venir, avec leur gros drapeau

Le sage, en hésitant, tourne autour du tombeau

Mourrons pour des idées d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente

Encor s’il suffisait de quelques hécatombes

Pour qu’enfin tout changeât, qu’enfin tout s’arrangeât !

Depuis tant de «grands soirs» que tant de têtes tombent

Au paradis sur terre on y serait déjà

Mais l'âge d’or sans cesse est remis aux calendes

Les dieux ont toujours soif, n’en ont jamais assez

Et c’est la mort, la mort toujours recommencé' …

Mourrons pour des idées d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente

O vous, les boutefeux, ô vous les bons apôtres

Mourez donc les premiers, nous vous cédons le pas

Mais de grâce, morbleu !

laissez vivre les autres !

La vie est à peu près leur seul luxe ici bas;

Car, enfin, la Camarde est assez vigilante

Elle n’a pas besoin qu’on lui tienne la faux

Plus de danse macabre autour des échafauds !

Mourrons pour des idé's d’accord, mais de mort lente

D’accord, mais de mort lente

Sterven voor ideeën, het idee is uitstekend

Ik stierf bijna omdat ik het niet had

Voor iedereen die het had, overweldigende menigte

Schreeuwende dood viel op mij

Ze hebben mij en mijn brutale muze overtuigd

Afzweren van zijn fouten, rally's tot hun geloof

Met een hint van voorbehoud echter:

Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Oké, maar langzame dood

Oordelend dat er geen gevaar is in de overblijfselen

Laten we onderweg slenteren naar de andere wereld

Want als je het tempo opdrijft, sterf je soms

Voor ideeën die morgen verouderd zijn

Nu, als er iets bitters, verontrustends is...

Bij het overgeven van de ziel aan God is het goed om te vinden

Dat we de verkeerde weg namen, dat we het verkeerde idee kregen

Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Oké, maar langzame dood

Saint Jean Bouche d'Or die het martelaarschap prediken

Trouwens, blijf hier meestal hangen

Sterven voor ideeën, dat is het geval

Het is hun reden om te leven, ze aarzelen niet

In bijna elk kamp zien we wel wat verdringing

Binnenkort Methusalem in een lang leven

Ik concludeer dat ze, terzijde, tegen elkaar moeten zeggen:

"Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Goed, maar een langzame dood."

Ideeën die om het beroemde offer vragen

Sekten van alle strepen bieden sequels

En de vraag rijst voor beginnende slachtoffers:

Sterven voor ideeën is allemaal goed en wel, maar welke?

En hoe ze allemaal hetzelfde zijn

Als hij ze ziet aankomen, met hun grote vlag

De wijze cirkelt aarzelend rond het graf

Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Oké, maar langzame dood

Al was het genoeg voor een paar hecatombs

Zodat alles eindelijk zou veranderen, dat alles eindelijk zou lukken!

Sinds zoveel "geweldige nachten" dat er zoveel koppen rollen

In de hemel op aarde waren we er al

Maar de gouden eeuw wordt voortdurend uitgesteld

De goden hebben altijd dorst, krijgen nooit genoeg

En het is de dood, de dood begint altijd opnieuw'...

Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Oké, maar langzame dood

Oh jullie blasters, oh jullie goede apostelen

Dus sterf eerst, wij maken plaats voor jou

Maar alsjeblieft, morbleu!

laat anderen leven!

Het leven is zo'n beetje hun enige luxe hier beneden;

Want eindelijk is de Camarde waakzaam genoeg

Ze heeft de zeis niet nodig om vast te houden

Geen macabere dans meer rond de steigers!

Laten we sterven voor ideeën oké, maar langzame dood

Oké, maar langzame dood