Зимним вечером - Надежда Кадышева, Золотое кольцо

Пройду и не замечу, взгляну и не узнаю,

А в доме тают свечи, здесь в Рождество гадают.

Припев:

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Морозом пахнут окна, кольцо на дне стакана,

Судьба в зеркальных стёклах, нет только здесь обмана.

Припев:

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Проигрыш.

Пусть в омут полумрака метель несёт надежду,

Но свечи восковые судьбу зовут, как прежде.

Припев:

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Пройду и не замечу, взгляну и не узнаю,

А в доме тают свечи, здесь в Рождество гадают.

Припев:

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Холодным зимним вечером, судьба судьбу встречала,

Прошла и не заметила, взглянула — не узнала.

Ik zal voorbijgaan en het niet merken, ik zal kijken en ik zal het niet herkennen

En kaarsen smelten in huis, hier met Kerstmis vertellen ze fortuinen.

Refrein:

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

De ramen ruiken naar rijp, de ring aan de onderkant van het glas,

Het lot is in spiegelglazen, alleen is hier geen bedrog.

Refrein:

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

Verliezen.

Laat de sneeuwstorm hoop brengen in de poel van de schemering,

Maar waskaarsen noemen het lot, zoals eerder.

Refrein:

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

Ik zal voorbijgaan en het niet merken, ik zal kijken en ik zal het niet herkennen

En kaarsen smelten in huis, hier met Kerstmis vertellen ze fortuinen.

Refrein:

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.

Op een koude winteravond ontmoette het lot het lot,

Ik liep langs en merkte het niet, ik keek en herkende het niet.