Прости мама - Рада Рай

Ой ты, мама, прости, родимая, что домой прихожу на зорюшке,

За любовь мою не суди меня, не сули мне беды и горюшка.

Нынче снова за тихой реченькой, под густыми резными вязами,

Обещая мне счастье вечное, ждёт в ночи меня ясноглазый мой.

Припев:

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Я к губам его, ненаглядного, как лоза, потянулась к солнышку.

Никому вовек не отдам его, выпью счастье своё до донышка.

Ты, прости, меня, мама милая, быть мне век в долгу неоплаченном.

В ночь горячую отпусти меня, на плече твоём дай, поплачу я…

Припев:

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Не сбежать мне от этой любви, не могу, не могу иначе я!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Знать, судьбою мне так назначено, ты прости и благослови!

Oh, moeder, het spijt me, lieve, dat ik thuis kom bij zonsopgang,

Veroordeel me niet om mijn liefde, beloof me geen ongeluk en verdriet.

Vandaag weer achter een rustige rivier, onder dicht gebeeldhouwde iepen,

Belooft me eeuwig geluk, mijn heldere ogen wacht op me in de nacht.

Refrein:

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Ik reikte naar de zon naar zijn lippen, lief als een wijnstok.

Ik zal het nooit aan iemand geven, ik zal mijn geluk tot op de bodem leegdrinken.

Vergeef me, lieve moeder, dat ik mijn eeuw in onbetaalde schulden ben.

Laat me gaan op een hete nacht, geef me op je schouder, ik zal huilen ...

Refrein:

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Ik kan niet weglopen voor deze liefde, ik kan niet, ik kan niet anders!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!

Om te weten dat het lot mij zo heeft aangewezen, vergeeft en zegent u!