Вот и всё - Тимур Темиров

Бывает час, бывают дни, о прошлом вспоминаем мы И память наша эхом отзовётся.

Мы повзрослели, не беда, теперь у нас своя семья

И это «счастьем"у людей зовётся.

Припев:

Вот и всё, прошли года и юность не вернуть

И каждый выбирает себе путь, любовь, дорогу жизни своей суть.

Вот и всё, но с фотографии глядят в ответ

Моя семья, их ближе сердцу нет, и с ними я пройду всей жизни путь.

Святыми быть, должны всегда, родители, земля, семья,

Что может быть священней в нашей жизни.

И добрый смех моих детей, меня согреет в трудный день,

В свой светлый дом, всегда я жду гостей.

Припев:

Вот и всё, прошли года и юность не вернуть

И каждый выбирает себе путь, любовь, дорогу жизни своей суть.

Вот и всё, но с фотографии глядят в ответ

Моя семья, их ближе сердцу нет, и с ними я пройду всей жизни путь.

Вот и всё, прошли года и юность не вернуть

И каждый выбирает себе путь, любовь, дорогу жизни своей суть.

Вот и всё, но с фотографии глядят в ответ

Моя семья, их ближе сердцу нет, и с ними я пройду всей жизни путь.

Er is een uur, er zijn dagen, we herinneren ons het verleden En onze herinnering zal echoën.

We zijn volwassen geworden, het maakt niet uit, nu hebben we ons eigen gezin

En mensen noemen dit "geluk".

Refrein:

Dat is alles, de jaren zijn verstreken en de jeugd kan niet worden teruggegeven

En ieder kiest zijn eigen pad, liefde, het pad van zijn leven, zijn essentie.

Dat is alles, maar ze kijken terug van de foto

Mijn familie, ze zijn niet dichter bij mijn hart, en met hen zal ik de hele weg door mijn leven gaan.

Heiligen moeten altijd zijn, ouders, aarde, familie,

Wat is er heiliger in ons leven.

En het vriendelijke gelach van mijn kinderen zal me verwarmen op een moeilijke dag,

In mijn lichte huis wacht ik altijd op gasten.

Refrein:

Dat is alles, de jaren zijn verstreken en de jeugd kan niet worden teruggegeven

En ieder kiest zijn eigen pad, liefde, het pad van zijn leven, zijn essentie.

Dat is alles, maar ze kijken terug van de foto

Mijn familie, ze zijn niet dichter bij mijn hart, en met hen zal ik de hele weg door mijn leven gaan.

Dat is alles, de jaren zijn verstreken en de jeugd kan niet worden teruggegeven

En ieder kiest zijn eigen pad, liefde, het pad van zijn leven, zijn essentie.

Dat is alles, maar ze kijken terug van de foto

Mijn familie, ze zijn niet dichter bij mijn hart, en met hen zal ik de hele weg door mijn leven gaan.