St Christopher Is Coming Home - Frank Turner

Monday morning comes a-crawling in

From another weekend choked with cigarettes and sin

And I’ve been busy so much lately

That every time I get some time to spend

I end up drunk or sleeping in

And I miss you, you’re busy too

We call each other up when we’re messed up

And say we’ll meet in the New Year

But it’s perfectly clear we’ll do no such thing

Come the spring

When the evening casts its shadows on the corners of my days

And I am old and I am settled in the place where I will stay

When my wandering meanderings have finally reached their end

Yeah, whatever else may be, I will not forget my friends

Friday evening barely even begins

Before my phone begins to ring with people asking where I am

And I can’t suppress a smile, we talk a while

But chances are that I am far away and so I’m phased out of the plan

And that’s how I miss out on another night

The kind of night where nothing really happens

Yeah, but everything goes down

And at the end I’m just a promise to pick up the phone

When I’m in town

When the evening casts its shadows on the corners of my days

And I am old and I am settled in the place where I will stay

When my wandering meanderings have finally reached their end

Yeah whatever else may be, may my friends remember me

Maandagochtend kruipt binnen

Van weer een weekend verstikt door sigaretten en zonde

En ik heb het zo druk gehad de laatste tijd

Dat ik elke keer wat tijd te besteden heb

Ik word uiteindelijk dronken of slaap uit

En ik mis je, jij hebt het ook druk

We bellen elkaar op als we in de war zijn

En zeg dat we elkaar in het nieuwe jaar zullen ontmoeten

Maar het is volkomen duidelijk dat we zoiets niet doen

Kom de lente

Wanneer de avond zijn schaduwen werpt op de hoeken van mijn dagen

En ik ben oud en ik ben gesetteld op de plaats waar ik zal blijven

Wanneer mijn dwalende kronkels eindelijk hun einde hebben bereikt

Ja, wat er ook mag zijn, ik zal mijn vrienden niet vergeten

Vrijdagavond begint amper

Voordat mijn telefoon begint te rinkelen met mensen die vragen waar ik ben

En ik kan een glimlach niet onderdrukken, we praten een tijdje

Maar de kans is groot dat ik ver weg ben en dus stap ik uit het plan

En zo mis ik nog een nacht

Het soort nacht waar er echt niets gebeurt

Ja, maar alles gaat naar beneden

En aan het eind beloof ik alleen maar de telefoon op te nemen

Als ik in de stad ben

Wanneer de avond zijn schaduwen werpt op de hoeken van mijn dagen

En ik ben oud en ik ben gesetteld op de plaats waar ik zal blijven

Wanneer mijn dwalende kronkels eindelijk hun einde hebben bereikt

Ja, wat het ook mag zijn, mogen mijn vrienden me herinneren