Tais-toi Marseille - Barbara

M’ont fait goûter à leurs bouteilles

Au fond d’un bistrot mal famé

Où j’attendais de m’embarquer

Ils m’ont raconté leurs voyages

(ou = Ils me parlaient tous de voyages)

Et de bastringue en bastingage

(ou = Je faisais déjà mes bagages)

Ils m’ont saoulé de tant de bruit

Que je ne suis jamais partie

Marseille, tais-toi Marseille

Tu cries trop fort

Je n’entends pas claquer

Les voiles dans le port

Je vais voir (ou = lire) devant les agences

Les noms des bateaux en partance

C’est fou, je connais leurs chemins

Mieux que les lignes de ma main

Adieu les amours en gondole

Les nuits de Chine, les acropoles

La terre de France à mes souliers

C’est comme des fers bien verrouillés

Marseille, tais-toi Marseille

Tu cries trop fort

Je n’entends pas claquer

Les voiles dans le port

Je vends mon histoire aux touristes

On fait des sous quand on est triste

Les escudos et les dollars

Rien (ou = Y’a rien) de meilleur pour le cafard

Pourtant (ou = Et puis) j’ai toujours dans ma poche

Un vieux billet qui s’effiloche

C’est tout mon rêve abandonné

Je n’ose pas le déchirer

Marseille, tais-toi Marseille

Tu cries trop fort

Je n’entends pas claquer

Les voiles dans le port

Marseille, tais-toi Marseille

Tu cries trop fort

Je n’entends pas claquer

Les voiles dans le port

Heeft me hun flessen laten proeven?

Aan de achterkant van een beruchte bistro

Waar ik wachtte om aan boord te gaan

Ze vertelden me over hun reizen

(of = Ze vertelden me allemaal over reizen)

En van bastingue tot bastingage

(of = ik was al aan het inpakken)

Ze hebben me dronken gemaakt met zoveel lawaai

Dat ik nooit ben weggegaan

Marseille, zwijg Marseille

Je schreeuwt te hard

Ik hoor geen kloppen

De zeilen in de haven

Ik ga kijken (of = lezen) voor bureaus

Namen van vertrekkende schepen

Het is gek, ik ken hun wegen

Beter dan de lijnen van mijn hand

Afscheid gondel houdt van

Chinese nachten, de acropolissen

Het land van Frankrijk naar mijn schoenen

Het is alsof strijkijzers goed op slot zitten

Marseille, zwijg Marseille

Je schreeuwt te hard

Ik hoor geen kloppen

De zeilen in de haven

Ik verkoop mijn verhaal aan toeristen

We verdienen geld als we verdrietig zijn

Escudo's en dollars

Niets (of = er is niets) beter voor de kakkerlak

Toch (of = En toen) heb ik nog steeds in mijn zak

Een oude, ontrafelende rekening

Het is allemaal mijn verlaten droom

Ik durf het niet te scheuren

Marseille, zwijg Marseille

Je schreeuwt te hard

Ik hoor geen kloppen

De zeilen in de haven

Marseille, zwijg Marseille

Je schreeuwt te hard

Ik hoor geen kloppen

De zeilen in de haven