Под окном черёмуха колышется - Надежда Кадышева

Под окном черемуха колышется,

Осыпая лепестки свои.

За рекой знакомый голос слышится,

Да поют всю ночку соловьи.

Ой, ты, песня, песня соловьиная,

До чего ж ты за душу берешь!

Ведь к любви ведет дорожка длинная:

Чуть отстал, и вовсе не дойдешь…

А дойдешь — от счастья не надышишься.

От признаний нежных, от любви,

Пусть тогда черемуха колышется,

И поют всю ночку соловьи.

Vogelkers zwaait onder het raam,

Haar bloemblaadjes laten vallen.

Een bekende stem wordt gehoord over de rivier,

Ja, nachtegalen zingen de hele nacht.

Oh, jij, lied, nachtegaal lied,

Wat neem je voor de ziel!

Een lange weg leidt immers naar liefde:

Een beetje achter, en je zult helemaal niet reiken ...

En als je daar aankomt, adem je niet van geluk.

Van tedere bekentenissen, van liefde,

Laat de vogelkers dan maar zwaaien

En nachtegalen zingen de hele nacht.