America's Most Wanted Mark Kozelek And John Dillinger - Jesu, Sun Kil Moon

On the road from Perugia to Vasto

Someone read to me the news off their phone

Three killed in Lafayette, Louisiana in a movie theater

Another fucked up day in America

We looked out to the left of the Adriatic Sea

And with us the Sonic Youth’s first record, Bob Marley

And Tenacious D’s «The Pick of Destiny»

Beautiful hotel last night, my room looked over the pool

And I say «Good morning"around 11 AM to Marsha Neil

And I’m sweating nights and from my hotel

I hear cars along the highway and some noise from down below

An Italian wedding, it won’t go away

It’s like a sauna here, we took a cold jacuzzi

And no airports today, these last few drives have been beautiful

Fields of sunflowers along the way

I picked some Roman tomatoes from a farmer’s garden

I ate them in the van and invited a child up on stage

And I sang while I held her little hand

Told her to quit eating sweets, that they were bad for her teeth

Took the gum from her hand, put a piece in my mouth and it was really sweet

I invited some guys up on the stage cause they had ants in their pants

And «This is My First Day and I’m Indian and I Work at a Gas Station»

And they danced and they danced

We played «The Weeping Song"for Nick Cave and his family

The passing of his son has been a daily thing on my mind

Since arriving at Heathrow and my guitarist had told me

Now the cars keep blowing down the highway

And the guys are at the festival, watching James Blake

But I gotta ride back, I would’ve stuck around if I was still 28

But I’m old now and I can’t handle being out that late

That’s an account of my last few days

And oh yeah, I saw a skinny black cat by Siena, I called for it and it dashed

away

That’s an account of my last few days

And Marsha took photos of us by the sea and then we laughed and we prayed

That’s an account of my last few days

And I made the promoter put the barricades closer to the stage

That’s an account of my last few days

And I’ve been doing 40 push-ups and 150 sit-ups every single day

That’s an account of my last few days

And we ate cheese pizza late at night, no one had saw it

And we got in the van and drove away

Today we had a nice dinner with our driver Francesco

I said how many cups does he drink a day

And he said «Many many many many cappuccinos»

And a group of fans came into the restaurant and their eyes popped out of their

heads

I asked them to join us and we all shook their hands

They all sat down at the same time, they all said «Wow»

And the waiter explained every type of pasta the restaurant had in great detail

One looked like a bowtie, one looked like a wheel

We all had a nice dinner, me, the band, the fans, and Marsha Neil

And we all went out to the sea, a rare day off for the band and me

And I went so far out that I could no longer feel the sand under my feet

And I dove down and I touched the bottom, and I swam back up to the shore

Soaked up the sun and came back to the hotel room, where I ate some lobster

There were a ton of emails, mostly business but there was one that really

touched me

That was forwarded to me by Robert, my publicist

From a girl named Tanya, okay I’m gonna read it here in just a minute

«Hi Robert, this is just a thank-you note to Sun Kil Moon after a memorable gig

in Manchester.

I’m hoping you can pass it on.

I’ve never done this before,

written a letter to people who I admire before.

But having seen you play at

the RNC in Manchester last week, I really just want to say thank you.

I’ve loved the sound of your voice, Mark, since the mid-90's.

When I first

heard 'Grace Cathedral Park' at 17, it really hit me.

The tone of your voice,

the sadness of your lyrics, and it felt real nice.

While I suppose I’ve dipped

in and out of your music as people tend to do, but the recent years of Sun Kil

Moon have pulled me right back in. My car journeys are usually accompanied by

one or another of your albums.

I’ve always wanted to see you play live,

but I’ve always heard too late about the few gigs you’ve played near me,

so the Manchester gig was a big deal for me.

A type of 'one day I’ll get to

hear'-type thoughts you have you hope will happen.

I’ve seen so many of my

musical loves in the last 30 years, and you were one of the few outstanding but

one of the most important.

I also got to share it with my husband,

and my baby growing inside of me reacted with lots of kicks and movement,

which made it more personal for me.

When I close my eyes at the concert and

listen, it’s not so much that it took me back, because the music has moved on

and is more honest and raw, I suppose.

But your voice is undoubtedly the same,

no gimmicks, just the tone hasn’t changed over the years.

It was beautiful.

That is, the harmonies with the band, the atmospheres you all created,

and it just felt so special throughout.

So I just want to say thank you all.

It touched my soul and inspired me, as only good music can do.

I’m sure you

get lots of these messages and they lose their significance for you over time,

and if so that’s fine.

Natural, even, I guess as the years have passed.

But just in case it lifts your spirits or gives you any form of pride in what

you’ve collectively achieved, I wanted you to know.

Thank you

-Tanya from Sheffield, England.»

Op de weg van Perugia naar Vasto

Iemand heeft me het nieuws van zijn telefoon voorgelezen

Drie doden in Lafayette, Louisiana in een bioscoop

Weer een klote dag in Amerika

We keken uit aan de linkerkant van de Adriatische Zee

En met ons de eerste plaat van de Sonic Youth, Bob Marley

En Tenacious D's "The Pick of Destiny"

Prachtig hotel gisteravond, mijn kamer keek uit over het zwembad

En ik zeg «Goedemorgen» rond 11 uur tegen Marsha Neil

En ik zweet nachten en vanuit mijn hotel

Ik hoor auto's langs de snelweg en wat lawaai van beneden

Een Italiaanse bruiloft, het gaat niet weg

Het is hier net een sauna, we namen een koude jacuzzi

En geen luchthavens vandaag, deze laatste paar ritten waren prachtig

Velden met zonnebloemen onderweg

Ik plukte wat Romeinse tomaten uit de tuin van een boer

Ik at ze op in het busje en nodigde een kind uit op het podium

En ik zong terwijl ik haar kleine hand vasthield

Vertelde haar om te stoppen met het eten van snoep, dat ze slecht waren voor haar tanden

Pakte de kauwgom uit haar hand, stopte een stuk in mijn mond en het was echt lief

Ik heb wat jongens op het podium uitgenodigd omdat ze mieren in hun broek hadden

En «Dit is mijn eerste dag en ik ben Indiaas en ik werk bij een tankstation»

En ze dansten en ze dansten

We speelden "The Weeping Song" voor Nick Cave en zijn familie

Het overlijden van zijn zoon is een dagelijks iets in mijn gedachten geweest

Sinds mijn aankomst op Heathrow en mijn gitarist me had verteld

Nu blijven de auto's over de snelweg waaien

En de jongens zijn op het festival en kijken naar James Blake

Maar ik moet terugrijden, ik zou zijn gebleven als ik nog 28 was

Maar ik ben nu oud en ik kan er niet tegen om zo laat weg te zijn

Dat is een account van mijn afgelopen dagen

En oh ja, ik zag een magere zwarte kat van Siena, ik riep erom en het stormde

weg

Dat is een account van mijn afgelopen dagen

En Marsha nam foto's van ons bij de zee en toen lachten we en baden we

Dat is een account van mijn afgelopen dagen

En ik liet de promotor de barricades dichter bij het podium plaatsen

Dat is een account van mijn afgelopen dagen

En ik doe elke dag 40 push-ups en 150 sit-ups

Dat is een account van mijn afgelopen dagen

En we aten 's avonds laat kaaspizza, niemand had het gezien

En we stapten in het busje en reden weg

Vandaag hebben we lekker gegeten met onze chauffeur Francesco

Ik zei hoeveel kopjes hij per dag drinkt?

En hij zei: "Veel vele vele vele cappuccino's"

En een groep fans kwam het restaurant binnen en hun ogen schoten uit hun

hoofden

Ik heb ze gevraagd om met ons mee te doen en we schudden allemaal hun hand

Ze gingen allemaal tegelijk zitten, ze zeiden allemaal «Wauw»

En de ober legde elk type pasta dat het restaurant had tot in detail uit?

De ene leek op een vlinderdas, de andere leek op een wiel

We hebben allemaal lekker gegeten, ik, de band, de fans en Marsha Neil

En we gingen allemaal naar de zee, een zeldzame vrije dag voor de band en mij

En ik ging zo ver dat ik het zand niet meer onder mijn voeten kon voelen

En ik dook naar beneden en ik raakte de bodem, en ik zwom terug naar de kust

Geniet van de zon en kwam terug naar de hotelkamer, waar ik wat kreeft at

Er waren een heleboel e-mails, meestal zakelijk, maar er was er één die echt

raakte me aan

Dat werd mij doorgestuurd door Robert, mijn publicist

Van een meisje genaamd Tanya, oké, ik ga het hier zo lezen

«Hallo Robert, dit is slechts een bedankje voor Sun Kil Moon na een gedenkwaardig optreden

in Manchester.

Ik hoop dat je het kunt doorgeven.

Ik heb dit nog nooit eerder gedaan,

een brief geschreven aan mensen die ik eerder bewonder.

Maar gezien je speelt bij

de RNC in Manchester vorige week, ik wil je echt bedanken.

Ik hou van het geluid van je stem, Mark, sinds het midden van de jaren '90.

Wanneer ik eerst

hoorde 'Grace Cathedral Park' om 17 uur, het raakte me echt.

De toon van je stem,

de droefheid van je teksten, en het voelde heel fijn.

Terwijl ik veronderstel dat ik heb gedompeld

in en uit je muziek zoals mensen dat doen, maar de afgelopen jaren van Sun Kil

Moon heeft me meteen weer naar binnen getrokken. Mijn autoritten gaan meestal gepaard met:

een van je albums.

Ik heb je altijd al live willen zien spelen,

maar ik heb altijd te laat gehoord over de paar optredens die je bij mij in de buurt hebt gespeeld,

dus het optreden in Manchester was een groot probleem voor mij.

Een soort van 'op een dag kom ik bij'

hoor'-achtige gedachten die je hebt waarvan je hoopt dat ze zullen gebeuren.

Ik heb zoveel van mijn . gezien

muzikale liefdes in de afgelopen 30 jaar, en je was een van de weinige uitstekende maar

een van de meest belangrijke.

Ik moet het ook delen met mijn man,

en mijn baby die in mij groeide, reageerde met veel schoppen en beweging,

wat het voor mij persoonlijker maakte.

Als ik mijn ogen sluit tijdens het concert en

luister, het is niet zozeer dat het me terugbracht, want de muziek is verder gegaan

en is eerlijker en rauwer, denk ik.

Maar je stem is ongetwijfeld hetzelfde,

geen gimmicks, alleen de toon is in de loop der jaren niet veranderd.

Het was prachtig.

Dat wil zeggen, de harmonieën met de band, de sferen die jullie allemaal hebben gecreëerd,

en het voelde gewoon zo speciaal overal.

Dus ik wil jullie allemaal bedanken.

Het raakte mijn ziel en inspireerde me, zoals alleen goede muziek dat kan.

Ik weet zeker dat je

ontvang veel van deze berichten en ze verliezen na verloop van tijd hun betekenis voor u,

en zo ja, dan is dat prima.

Natuurlijk zelfs, denk ik naarmate de jaren verstreken.

Maar voor het geval het je opvrolijkt of je enige vorm van trots geeft op wat?

jullie gezamenlijk hebben bereikt, wilde ik je laten weten.

Dank je

-Tanya uit Sheffield, Engeland.»