Kapitel 2 (Der Sommer): Die Existenz jenseits der Tore - Nagelfar

Damals…

…als sie noch keine Angst hatten…

Damals…

…als ich noch unwissend war…

Zufrieden war ich.

Aber als es

dem Unbewu_ten entsprang…

…Damals und auch einst, wurde ich zu

Dem, was ich nun bie.

Dir Macht erfa_te das meine,

wie die Angst das Blut der anderen.

Damals… war ich fern seiner Herde, ja

Damals…

Sonnenfinsternis — Zeit der Einsamkeit.

Sonnenfinsternis — Zeit der Sehnsucht.

Die Sonne auf des Skolls'.

Zeichen verschulungen,

Herden zusammengetrieben, ihrer Existenzs Beraut…

Sonnenfinsternis — Erinnerungen Durchnrechen meine Gedanken.

Sonnenfinsternis — Reue untergrôbt meinen Ha_.

Wenige konnten fliehren — anderwertige.

Doch, was mit der Muttermilch

in meine Seele gelangt war,

lernten sie erst zu spôt —

nun, da meine Vasallen aufbrachen.

Sonnenfinsternis — Zweifel entspringen der Einsamkeit

Sonnenfinsternis — Unendliche Leere…

Mein Thron auf den Leibern verstorbener Freunde.

Auf Môchten, deren Sinn man nur langsam verstetht.

Des Dliehens m¹de, banden sit mich einst

freien Willens in die mi_trauischen Hônde.

Einst die magischen Fesseln erwartend,

die einstigen Freunde wiederzuerlagen.

Gekerkert und verraten,

als vor Jahrhunderten

die letzten wahren Freunde starben…

Trauer and Ha_

hie_en meine Krôfte vergesen,

aber… berbanden mich mit der Existenz

Jenseits der Tore.

Sonnenfinsternis — Quelle unfa_baren Leids

Sonnenfinsternis — unendliche Macht…

Sonnenfinsternis — Zeit zu Herrschen

Sonnenfinsternis — meine Zeit…

Unter neven Wolken.

Ein Wind der Verwesung…

Vroeger…

...toen ze nog niet bang waren...

Vroeger…

...toen ik nog onwetend was...

Ik was tevreden.

Maar zoals het is

voortgekomen uit het onbewuste...

... Toen en nogmaals, werd ik ook

Wat ik nu bied

Je kracht greep de mijne,

zoals angst voor het bloed van anderen.

Destijds... Ik was ver van zijn kudde, ja

Vroeger…

Zonsverduistering - tijd van eenzaamheid.

Zonsverduistering - tijd van verlangen.

De zon op Des Skolls'.

tekenen scholing,

Kuddes verzameld, beroofd van hun bestaan...

Eclipse of the Sun - Herinneringen Scheur door mijn gedachten.

Eclipse of the Sun - Wroeging ondermijnt mijn haat.

Weinigen konden vluchten - anderen van waarde.

Ja, hoe zit het met moedermelk?

kwam in mijn ziel

ze leerden pas te laat -

nu mijn vazallen vertrokken.

Zonsverduistering — Twijfels komen voort uit eenzaamheid

Zonsverduistering — Oneindige leegte…

Mijn troon op de lichamen van dode vrienden.

Over verlangens, waarvan men de betekenis slechts langzaam begrijpt.

Moe van het lenen, heeft me ooit gebonden

van vrije wil in de wantrouwende handen.

Eenmaal in afwachting van de magische banden,

oude vrienden terug te krijgen.

opgesloten en verraden

dan eeuwen geleden

de laatste echte vrienden stierven...

verdriet en ha_

was mijn kracht vergeten,

maar... bond me aan het bestaan

Voorbij de poorten.

Zonsverduistering — bron van ongelooflijk lijden

Zonsverduistering - oneindige kracht...

Zonsverduistering — Tijd om te regeren

Zonsverduistering - mijn tijd...

Onder de wolken.

Een wind van verval...