Hetzjagd in palästina - Nagelfar

Die Zeit walzt

Ein Lichtblitz

Trifft meinen Stolz

Und entzündet mich

Legenden der Erlösung, wie Säure auf Gestein

Der starre Blick in die Sonne reißt Wunden

Die unreines Blut befreien

Ich schrecke hoch in kalter Angst, brutal weckt mich die Nacht

Es hagelt Rache von entgeisternder Macht

Kein Schwarz deckt das Verbrechen

Eure schreckliche Tat, euren Mord, Blender!

Kein Kreuz bringt je zurück was ihr zerstört

Perverse heilige Rasse, Mörder!

In dieser Nacht wachsen Mauern

Auf starrem, teuflischem Hass

Die Zeit ist Salz in Wunden, Hoffnung aus Trümmern

Nur eine Nacht macht leben zum Krieg

Ich wandle auf blutgetränktem Boden

Verwundet an den Scherben meiner Kultur

Ich richte mich selbst als Verräter

Ein kurzer Hieb — ein hohler Schrei — es sei

In meiner Wut erschlägt mich die Ohnmacht

Schwarzlicht gebärt einen höllischen Trieb

Verloren Freund wie Feind

Auf seelischem Irrpfad

«Warum schützt mich die Sonne immer noch vor der Nacht???»

Im Sturm der Häresien

Speie ich Blasphemie

…Zeit walzt… Erlösung… brutal… weckt die Nacht…

…Mörder… Verräter… Rache… ich vergesse nie!!!

(Von Westen nach Süden pflastern Leichen meinen Weg)

In der Heldenhalle tobt ein Blutorkan

Fauler Gestank von totem Fleisch

Die brüllende Masse hetzt ein Dornenkind

Der König flieht aus seinem Reich

In meiner Ohnmacht vermehrt sich die Wut

Schwarzlicht ernährt den höllischen Trieb

In rasenden Zirkeln umfährt mich die Vision

Vom steinigen Gewitter und dem toten Dornensohn

«Habt ihr euer Paradies jemals selbst gesehen???»

Die Meute reißt mich in den Bann, ich werfe selbst

Ich muss bezeugen, dass du dich am Kreuz zu Tode quälst…

Tijd rollen

Een lichtflits

raakt mijn trots

En zet me in vuur en vlam

Legenden van verlossing als zuur op steen

Staren naar de zon scheurt wonden

bevrijd het onzuivere bloed

Ik spring op van koude angst, de nacht maakt me brutaal wakker

Wraak komt voort uit huiveringwekkende kracht

Geen zwarte dekt misdaad

Je verschrikkelijke daad, je moord, bedrieger!

Geen enkel kruis brengt ooit terug wat je vernietigt

Pervers heilig ras, moordenaars!

Muren groeien deze nacht

Op starre, duivelse haat

Tijd is zout in wonden, hoop in het puin

Slechts één nacht maakt het leven tot een oorlog

Ik loop op met bloed doordrenkte grond

Gewond door de scherven van mijn cultuur

Ik beoordeel mezelf als een verrader

Een korte uithaal - een holle schreeuw - het zij zo

In mijn woede val ik flauw

Black light zorgt voor een geweldige drive

Verloren vriend als vijand

Op een mentale trektocht

"Waarom beschermt de zon me nog steeds tegen de nacht???"

In de storm van ketterijen

ik spuug godslastering

...de tijd verstrijkt... verlossing... brutaal... wekt de nacht...

...moordenaar... verrader... wraak... ik vergeet het nooit!!!

(West naar Zuid dode lichamen effenen mijn weg)

Een bloedorkaan woedt in de heldenhal

Vuile stank van dood vlees

Een doornkind jaagt de brullende menigte achterna

De koning vlucht uit zijn koninkrijk

In mijn machteloosheid neemt de woede toe

Zwart licht voedt het helse instinct

Het visioen omringt me in waanzinnige kringen

Van de steenachtige onweersbui en de dode zoon van doornen

"Heb je ooit je eigen paradijs gezien???"

Het peloton trekt me in mijn ban, ik gooi mezelf

Ik moet getuigen dat je jezelf dood martelt aan het kruis...