Si je perds - Zaz

Je me sens brocante, je suis la méchante

Si mes enfants m’invitent, je fais la pas contente

Et quand ils me visitent, je suis la transparente

Je me sens pâlotte, je me sanglote

Mes enfants me nettoient, des inconnus me sortent

À croire quand je me vois, que je suis déjà morte

Si je perds la mémoire, faudrait pas s’inquiéter

C’est que ma vie est au soir d’une triste journée

Si je perds la raison, faudrait pas s’en vouloir

Si c’est plus ma maison, laissez-moi dans le couloir

Si je perds les pédales, et si ça vous inquiète

Si ça vous fait trop mal, je ne sais plus qui vous êtes

Et si je perds la boule, n’ayez pas trop pitié

Ma tête est une foule de visages oubliés

Je me sens friperie, je me fais momie

Mes enfants me déplacent, comme un vieux manuscrit

Et j’ai les feuilles qui cassent, et je suis mal écrit

Je me sens bizarre, je me vis trop tard

Si je repense aux instants, où j’ai fait sans savoir

La course avec le temps, sans me dire au revoir

Si je perds la mémoire, faudrait pas s’inquiéter

C’est que ma vie est au soir d’une triste journée

Si je perds la raison, faudrait pas s’en vouloir

Si c’est plus ma maison, laissez-moi dans le couloir

Si je perds les pédales, et si ça vous inquiète

Si ça vous fait trop mal, je ne sais plus qui vous êtes

Et si je perds la tête, n’ayez pas trop pitié

Bientôt je serai bête et vous aurez oublié

Ik voel me vlooienmarkt, ik ben de slechterik

Als mijn kinderen me uitnodigen, ben ik niet blij

En als ze me bezoeken, ben ik de transparante

Ik voel me bleek, ik snik

Mijn kinderen maken me schoon, vreemden trekken me eruit

Om te geloven als ik mezelf zie, dat ik al dood ben

Maak je geen zorgen als ik mijn geheugen verlies

Is dat mijn leven de avond is van een droevige dag?

Als ik gek word, geef jezelf dan niet de schuld

Als dit mijn huis niet meer is, laat me dan in de gang

Als ik de controle verlies, en als je je zorgen maakt

Als het je teveel pijn doet, weet ik niet meer wie je bent

En als ik de bal verlies, heb dan niet te veel genade

Mijn hoofd is een menigte vergeten gezichten

Ik voel me net een kringloopwinkel, ik ben een mama

Mijn kinderen bewegen me, als een oud manuscript

En ik heb de bladeren die breken, en ik ben slecht geschreven

Ik voel me raar, ik zag mezelf te laat

Als ik terugdenk aan de tijd, toen ik deed zonder het te weten

De race met de tijd, zonder afscheid te nemen

Maak je geen zorgen als ik mijn geheugen verlies

Is dat mijn leven de avond is van een droevige dag?

Als ik gek word, geef jezelf dan niet de schuld

Als dit mijn huis niet meer is, laat me dan in de gang

Als ik de controle verlies, en als je je zorgen maakt

Als het je teveel pijn doet, weet ik niet meer wie je bent

En als ik gek word, heb dan niet te veel genade

Binnenkort zal ik dom zijn en je zult het vergeten