La part d'ombre - Zaz

Un vieux banc, au bord de la mer

Je m’assois pour regarder devant

Pour sentir, pour me taire

Écouter les secrets du vent

C’est alors qu’elle s’est avancée

Elle s’est assise à côte de moi

D’un air sûr, elle s’est présentée

Je suis ta part d’ombre souviens-toi

Oh ce soir là, au bout du mystère

Côte pile, côte face

Ma part de paix et ma part un guerre

Se sont regardés en face

Trop longtemps en douleur

L’une contre l’autre elles ont régné

Trop d’excès, trop de peur

Et si ce soir elles s’accordaient?

Ma part d’ombre était revenue

Est-ce qu’elle était là pour négocier?

Moi longtemps j’avais cru

Qu’elle finirait par se lasser

Cette part blessée dorénavant

Je la prends dans mes bras en douceur

Je n’entends plus le bruit du vent

Maintenant j’entends battre mon cœur

Oh ce soir là, au bout du mystère

Côte pile, côte face

Ma part de paix et ma part un guerre

Se sont regardés en face

Trop longtemps en douleur

L’une contre l’autre elles ont régné

Trop d’excès, trop de peur

Et si ce soir elles s’accordaient?

Moi je suis le jour comme la nuit

Je sens ce besoin d'équilibre

La chaleur est la pluie

Le silence est le bruit

Entre ombre et lumière je me sens vivre

Un vieux banc, au bord de la mer

Je m’assois pour regarder devant

Pour sentir, pour me taire

Écouter les secrets du vent

C’est alors qu’elle s’est avancée

Pour s’assoir à côte juste là

C’est moi qui lui ai parlé

Je suis ta part de lumière-moi

Een oude bank, aan zee

Ik ga zitten om vooruit te kijken

Voelen, zwijgen

Luister naar de geheimen van de wind

Toen stapte ze naar voren

Ze zat naast me

Zelfverzekerd stelde ze zich voor

Ik ben je duistere kant onthoud

Oh die nacht, aan het einde van het mysterie

Zijkoppen, zijkoppen

Mijn deel van de vrede en mijn deel van de oorlog

Keken elkaar in het gezicht

Te lang pijn

De een tegen de ander regeerden

Te veel overdaad, te veel angst

Wat als ze vanavond overeenkomen?

Mijn duistere kant was teruggekeerd

Was ze daar om te onderhandelen?

Lange tijd had ik geloofd

Dat ze zich uiteindelijk zou vervelen

Dit gewonde deel nu

Ik neem haar zachtjes in mijn armen

Ik hoor het geluid van de wind niet meer

Nu hoor ik mijn hart kloppen

Oh die nacht, aan het einde van het mysterie

Zijkoppen, zijkoppen

Mijn deel van de vrede en mijn deel van de oorlog

Keken elkaar in het gezicht

Te lang pijn

De een tegen de ander regeerden

Te veel overdaad, te veel angst

Wat als ze vanavond overeenkomen?

Ik ben dag en nacht

Ik voel deze behoefte aan balans

De hitte is de regen

Stilte is lawaai

Tussen schaduw en licht voel ik me levend

Een oude bank, aan zee

Ik ga zitten om vooruit te kijken

Voelen, zwijgen

Luister naar de geheimen van de wind

Toen stapte ze naar voren

Om daar naast elkaar te zitten

Ik was het die met hem sprak

Ik ben jouw deel van licht mij