J'aime j'aime - Zaz

Qu’est-ce que t’aimes, qu’est-ce que t’aimes

Je sais pas moi, ça dépend

J’aime plutôt les gens honnêtes

Qu’est-ce que t’aimes, qu’est-ce que t’aimes

J’aime bien foutre le camp

Et m'échapper dans ma tête

J’sais pas pourquoi j’me parle à moi même

Au lieu d'écrire des poèmes

Mais ils seraient surement barrés

J’sais pas pourquoi j’me parle toute seule

Pourquoi j’me ris à la gueule

Peut-être que j’aime me marrer

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Celle que l’on choisit pour discuter avec soi

Celle qui fait pas mal et qu’on peut mettre en sourdine

Celle qu’on peut se retirer comme une épine

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Mais j’aime pas les cris quand ils ne s’arrêtent pas

Quand les émotions me plongent en mer enragée

Quand le manque de moi me fait divaguer

Qu’est-ce que t’aimes qu’est-ce que t’aimes

Sourire un peu bêtement

En silence écrire une lettre

Qu’est-ce que t’aimes qu’est-ce que t’aimes

J’aime regarder le néant

Et me dire qu’il y a peut-être

Quelqu’un quelque part au bout du monde

Qui pense à la même seconde

À la même chose que moi

Quelqu’un qui divague un peu pour rien

Juste parce que ça fait du bien

D’penser à n’importe quoi

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Celle que l’on choisit pour discuter avec soi

Celle qui fait pas mal et qu’on peut mettre en sourdine

Celle qu’on peut se retirer comme une épine

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Mais j’aime pas les cris quand ils ne s’arrêtent pas

Quand les émotions me plongent en mer enragée

Quand le manque de moi me fait divaguer

J’aime tant le silence et je ne crois plus au temps

Difficile à dire c’est juste ce que je ressens

Et je vois le passé le futur qui s’emmêlent

Rien n’est plus linéaire mais tout se joue au présent

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Celle que l’on choisit pour discuter avec soi

Celle qui fait pas mal et qu’on peut mettre en sourdine

Celle qu’on peut se retirer comme une épine

J’aime j’aime

J’aime la solitude parfois

Mais j’aime pas les cris quand ils ne s’arrêtent pas

Quand les émotions me plongent en mer enragée

Quand le manque de moi me fait divaguer

Quand le manque de moi me fait divaguer

Quand le manque de moi me fait divaguer

Wat vind je leuk, wat vind je leuk?

Ik ken mij niet, het hangt ervan af

Ik hou liever van eerlijke mensen

Wat vind je leuk, wat vind je leuk?

Ik hou ervan om er uit te komen

En ontsnappen in mijn hoofd

Ik weet niet waarom ik tegen mezelf praat

In plaats van gedichten te schrijven

Maar ze zouden zeker worden doorgestreept

Ik weet niet waarom ik tegen mezelf praat

Waarom lach ik in mijn gezicht

Misschien hou ik van lachen

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Degene die we kiezen om met onszelf te bespreken

Degene die geen pijn doet en kan worden gedempt

Degene die eruit kan worden getrokken als een doorn

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Maar ik hou niet van geschreeuw als ze niet stoppen

Wanneer emoties me in een woeste zee laten zinken

Wanneer het gebrek aan mij me doet dwalen

wat vind je leuk wat vind je leuk

Lach een beetje dom

Schrijf in stilte een brief

wat vind je leuk wat vind je leuk

Ik kijk graag naar het niets

En vertel me dat er misschien is

Iemand ergens aan het einde van de wereld

Wie denkt er op hetzelfde moment

Op hetzelfde als ik

Iemand die een beetje voor niets zwerft

Gewoon omdat het goed voelt

Aan iets denken

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Degene die we kiezen om met onszelf te bespreken

Degene die geen pijn doet en kan worden gedempt

Degene die eruit kan worden getrokken als een doorn

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Maar ik hou niet van geschreeuw als ze niet stoppen

Wanneer emoties me in een woeste zee laten zinken

Wanneer het gebrek aan mij me doet dwalen

Ik hou zo veel van stilte en ik geloof niet meer in tijd

Moeilijk te zeggen dat is precies hoe ik me voel

En ik zie het verleden en de toekomst in de war raken

Niets is meer lineair, maar alles wordt in het heden gespeeld

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Degene die we kiezen om met onszelf te bespreken

Degene die geen pijn doet en kan worden gedempt

Degene die eruit kan worden getrokken als een doorn

ik hou van ik hou van

Ik hou soms van eenzaamheid

Maar ik hou niet van geschreeuw als ze niet stoppen

Wanneer emoties me in een woeste zee laten zinken

Wanneer het gebrek aan mij me doet dwalen

Wanneer het gebrek aan mij me doet dwalen

Wanneer het gebrek aan mij me doet dwalen