À perte de rue - Zaz

Je fais les cent pas et cent fois le tour de mes poches

Chaque pas de plus qui m'éloignera me rapproche

Les rues que l’on rase les gens que l’ont croise

Nous emportent, je m'élance et me raccroche

Suivant l’avenue qui longe le parvis d’une gare

Puis sur d’autres rues qui donneront sur un boulevard

C’est un raccourci je longe à côté du trottoir

Rendez-vous donné nul part

Je vais droit devant droit devant moi

Où ça?

Je sais ça, je n’sais pas

Suivant le mouvement, perpétuellement

Disparaissent les passants

A perte de rue je m’abandonne

La nuit venue quand tous les autres dorment

A l’inconnu quand minuit sonne

Je ne suis plus personne

A perte de rue je tourbillonne

Le bruit qui dure de mes pas qui résonnent

S’en va sans but quand minuit sonne

Je ne suis plus personne

Les rideaux de fer sur les magasins descendus

Au néons s'éclaire un logo au teint suspendu

Sur les réverbères un peu de lumière disparue

L’univers d’une ville à nu

Les premiers passants, les premiers croissants se préparent

La journée en blanc prête à repasser son costard

Quelques habitants quelques oiseaux cinq heure et quart

Le premier métro qui part

Je vais droit devant droit devant moi

Où ça?

Je sais ça, je n’sais pas

Suivant le mouvement, perpétuellement

Disparaissent les passants

A perte de rue je m’abandonne

La nuit venue quand tous les autres dorment

A l’inconnu quand minuit sonne

Je ne suis plus personne

A perte de rue je tourbillonne

Le bruit qui dure de mes pas qui résonnent

A l’inconnu quand minuit sonne

Je ne suis plus personne

A perte de rue je m’abandonne

La nuit venue quand tous les autres dorment

A l’inconnu quand minuit sonne

Je ne suis plus personne

Ik loop honderd keer heen en weer in mijn zakken

Elke volgende stap die me weghaalt, brengt me dichterbij

De straten die we scheren de mensen die zijn overgestoken

Neem ons mee, ik zweef en hou vol

De laan volgen die langs het voorplein van een treinstation loopt

Dan in andere straten die naar een boulevard leiden

Het is een kortere weg die ik naast het trottoir ga

Afspraak nergens gegeven

Ik ga rechtdoor rechtdoor

Waar?

Ik weet dat, ik weet het niet

Voortdurend meegaan met de stroom

Verdwijn de voorbijgangers

Bij het verlies van de straat geef ik me over

's Nachts als iedereen slaapt

Naar het onbekende wanneer middernacht toeslaat

ik ben niemand

Bij het verlies van straat wervel ik

Het blijvende geluid van mijn echoënde voetstappen

Gaat doelloos weg als middernacht toeslaat

ik ben niemand

De ijzeren gordijnen van de winkels zijn afgebroken

Neon verlicht een zwevend teintlogo

Op de straatlantaarns is wat licht verdwenen

Het universum van een naakte stad

De eerste voorbijgangers, de eerste croissants staan ​​klaar

De dag in het wit klaar om zijn pak te strijken

Een paar locals een paar vogels Kwart over vijf

De eerste metro die vertrekt

Ik ga rechtdoor rechtdoor

Waar?

Ik weet dat, ik weet het niet

Voortdurend meegaan met de stroom

Verdwijn de voorbijgangers

Bij het verlies van de straat geef ik me over

's Nachts als iedereen slaapt

Naar het onbekende wanneer middernacht toeslaat

ik ben niemand

Bij het verlies van straat wervel ik

Het blijvende geluid van mijn echoënde voetstappen

Naar het onbekende wanneer middernacht toeslaat

ik ben niemand

Bij het verlies van de straat geef ik me over

's Nachts als iedereen slaapt

Naar het onbekende wanneer middernacht toeslaat

ik ben niemand