Ljubav Udara Tamo Gdje Ne Treba - Zabranjeno pušenje

Podno planina i orlovih krila on je pio potok s izvora

Vode su tekle, a srne bi rekle raja eno malog Milana

Vatra s ognjišta je grijala pet sjenki sa zidova

A na zidu Zvezda crvena, Bijelo Dugme i Sveti Nikola

Pored kuće štala

U štali sjeno ispod sjena maljutka

Sestra se bila dobro udala

A u brata firma krenula

Al' otac je bio tmuran na dan Arhanđela Gavrila

Govorio je svečano riječima predaka

Mog dedu su jurili Turci, a vašeg Austrija

Ja sam bježo od ustaškog noža, od tada sam sjed

Opet je vrijeme da se Srpstvo brani puškom

Stante djeco u red

Fazila je bila meka svila prava vila, samo bez krila

Babo joj je trgovo kožom od Visokog pa do Goražđa

U kući vazda osmjesi, baklava i puna tepsija

Imala je četiri brata, četiri vita jelena

Al' majka je suzna klanjala na prvi dan Bajrama

Babo je zborio mirno, kao stari hadžija

Mora se djeco braniti Bosna, naša jedina

Zagleda se tad u brata brat

Nema sumnje počinje rat

Bila je noć i bila je hladna smještena vješta zasjeda

Akciju su vodila četiri brata, četiri vita jelena

Odjeknu lelek klancima, prosu se krv rijekama

Žive uhvatiše par momaka

Živog i brata Milana

Kontraofanziva kao što to biva bila je zestoka

Srpsku vojsku vodio je lično pukovnik Slavko Lisica

Noć se okrenu naopako, nema više ni svitanja

Po srušenoj čaršiji lutao je Milan

Tražeć brata rođena

Al' umjesto brata ispod jorgovana stajala je lijepa Fazila

Ti ideš sada samnom jasna su pravila

Tvoja braća drže moga brata

Slijedi razmjena

Ništa ti se neće desit ako budeš pametna

Al' ljubav udari često tamo gdje ne treba

I kad joj se čovjek najmanje nada

A kad ljubav udari strasno tu stiže i nesreća

I u plamenu sve obično strada

Pet dana je sjedila u uglu, kao pet stotina godina

Pet noći od straha pet jutara bez dodira

Šesti dan se u njima probudi luda bečtija

Šesti dan, kao san, ljubav se rodila

Blagi dodir usnama, jebena je sudbina

Zar ti je mala Turkinja mozak popila

Zar ti ništa ne znače srpstvo i Sveti Nikola

Zar da ti brata na kolac nabiju, govorila je rodbina

Zar ne znaš da je rat, đe ziviš ti

Ona ostaje samnom jeb’te se svi

I uzalud je stig’o haber da je spremna razmjena

Uzalud je babo slao novce

Vrati nam se jedina

Moja je ovdje zadnja, ja ne idem od Milana

Jer ljubav udari često tamo gdje ne treba

I kad joj se čovjek najmanje nada

A kad ljubav udari strasno tu stiže i nesreća

I u plamenu sve obično strada

Sve do zime nisu izlazili iz svog malog brloga

Prokleti da su Milan i Fazila i od Boga i od naroda

Kažu da ih je grijala neka đavolja ljubav vatrena

Kažu da je ta vrela ljubav jedne noći kuću zapalila

Gorio je strašan plamen iznad bosanskih planina

A vojska tvrdi da tjela nisu nigdje nađena

Neke babe su ih vidjele da lete poput anđela

Primila ih je Amerika javio je novinar Reutera

Ali nije znao tačno ko je dobio azil

Milan i Fazila il' Milana i Fazil

Jer ljubav udari često tamo gdje ne treba

I kad joj se čovjek najmanje nada

A kad ljubav udari strastno tu stiže i nesreća

I u plamenu sve obično strada

Podno planina i orlovih krila on je pio potok s izvora

Aan de voet van de bergen en de vleugels van de adelaar dronk hij de stroom uit de bron

Het water stroomde, en de herten zouden zeggen: het paradijs van klein Milaan

Het vuur uit de haard verwarmde de vijf schaduwen van de muren

En aan de muur, Rode Ster, Witte Knoop en Sinterklaas

Naast de schuur

In de schuur de schaduw onder de schaduwen van de kleine

De zus was goed getrouwd

En het bedrijf van mijn broer begon

Maar de vader was somber op de dag van de aartsengel Gabriël

Hij sprak plechtig in de woorden van zijn voorouders

Mijn grootvader werd achtervolgd door de Turken, en de jouwe door Oostenrijk

Ik ben ontsnapt uit het Ustasha-mes, sindsdien zit ik

Het is weer tijd om Servië met een geweer te verdedigen

Sta op, kinderen

Fazila was een zachte, zijden echte fee, alleen zonder vleugels

Haar grootmoeder handelde in leer van Visoko tot Goražde

Er is altijd een glimlach, baklava en een volle ovenschotel in huis

Ze had vier broers, vier herten

Maar de moeder huilde op de eerste dag van Eid

Babo sprak rustig, als een oude pelgrim

Kinderen moeten worden verdedigd door Bosnië, onze enige

Hij staarde toen naar zijn broer

Ongetwijfeld begint de oorlog

Het was nacht en er was een koude set bekwame hinderlaag

De actie werd geleid door vier broers, vier herten

Het gehuil galmde door de kloven, het bloed stroomde over de rivieren

Een paar jongens werden levend gepakt

Levend en broer Milan

Het tegenoffensief zoals het gebeurde was hevig

Het Servische leger werd persoonlijk geleid door kolonel Slavko Lisica

De nacht keerde op zijn kop, er was geen dageraad meer

Milaan dwaalde rond in de verwoeste bazaar

Op zoek naar een geboren broer

Maar in plaats van haar broer stond er een mooie Fazila onder de seringen

Ga je nu met mij mee, de regels zijn duidelijk

Je broers houden mijn broer vast

Een uitwisseling volgt

Er zal je niets overkomen als je slim bent

Maar liefde slaat vaak toe waar het niet hoort

En wanneer men het minste op haar hoopt

En als de liefde hartstochtelijk toeslaat, komt er ongeluk

En in de vlammen lijdt meestal alles

Ze zat vijf dagen in de hoek, ongeveer vijfhonderd jaar

Vijf nachten uit angst voor vijf ochtenden zonder aanraken

Op de zesde dag werd er een gek beest in hen wakker

Op de zesde dag, als een droom, werd liefde geboren

Een lichte aanraking van de lippen is een verdomd lot

Heeft de kleine Turkse vrouw je hersens leeg gedronken?

Betekenen Servisch en Sinterklaas niets voor jou?

Moet je broer worden gespietst, zeiden familieleden:

Weet je niet dat het een oorlog is, je zult leven

Ze blijft bij mij, fuck jullie allemaal

En tevergeefs kwam het nieuws dat de uitwisseling klaar was

Oma stuurde tevergeefs geld

Kom alleen terug naar ons

De mijne is de laatste hier, ik verlaat Milaan niet

Omdat liefde vaak toeslaat waar het niet hoort

En wanneer men het minste op haar hoopt

En als de liefde hartstochtelijk toeslaat, komt er ongeluk

En in de vlammen lijdt meestal alles

Ze kwamen pas in de winter uit hun kleine hol

Vervloekt zij Milaan en Fazila van zowel God als de mensen

Ze zeggen dat ze werden opgewarmd door een duivelse vurige liefde

Ze zeggen dat hete liefde op een nacht het huis in brand stak

Een verschrikkelijke vlam brandde boven de Bosnische bergen

En het leger beweert dat de lichamen nergens te vinden waren

Sommige grootmoeders zagen ze vliegen als engelen

Ze werden ontvangen door Amerika, meldde een journalist van Reuters

Maar hij wist niet precies wie asiel kreeg

Milaan en Fazil of 'Milaan en Fazil

Omdat liefde vaak toeslaat waar het niet hoort

En wanneer men het minste op haar hoopt

En als de liefde hartstochtelijk toeslaat, komt er ongeluk

En in de vlammen lijdt meestal alles

Aan de voet van de bergen en de vleugels van de adelaar dronk hij de stroom uit de bron