Djinn amoureux II - Yuzmv

Elle était belle un peu comme la mort, mes amis s’inquiètent quand elle parle

de moi

Y avait des bleus sur ma pomme d’Adam, oh la la la

J’aimais son corps et son aura, j’crois j’l’ai détesté comment l’aurai-je cru?

Souv’nir d’amour avant que l’orage gronde

J’passe la porte, j’la vois assise, j’ai trop fumé, j’deviens amnésique

Elle m’a rappelé qu’j'étais rev’nu ici, pour de mauvaises raisons,

J’ai le coeur brisé

J’ai cru en c’qu’elle disait, c’est vrai mais j’disparais

Comme un hologramme et ça s’pourrait, qu’j’ai mal au crâne à force qu’on avance

pour rien

J’suis parti vite, j’avais l’choix, j’pouvais pas voir tous mes sentiments

Au bord du vide, les sirènes chantent, j’suis resté pendant des heures chez moi

Oh la la la, j’me suis cloné, j’avais cinq jumeaux

Elle savait pas vraiment l’quel j'étais, c’est pour ça qu’j’ai mal

Elle disait: «Yuz, regarde comme je t’aime», j’lui ai jamais dis,

combien d’grammes j’ai tombé

C’qu’elle savait pas c’est qu’moi j’aimais trop ça, quand j'étais fonce-dé,

elle passait à travers

À travers moi, j’aurais préféré qu’on m’crève un œil pour pas la voir dans les

bras d’un autre

Et lui couper la tête comme un cavalier

J’risquais ma vie pour elle mais tout ça, j’l’ai fait pour rien

Puisqu’elle m’a tué et que’moi j’ai plus rien, j’déteste les humains à cause

d’elle

Si j’fais que d’parler d’un crash d’avion, c’est qu’j’suis sûr qu’elle va

m’jeter un sort (ho nan)

J’regarde toujours c’qui y a autour de moi, j’ai l’impression d’la voir dans le

corps d’une autre

Il faut que j’me calme, le médecin m’a dit qu’il fallait qu’j’m’allonge

Qu’il trouvait bizarre la couleur d’mes phalanges et qu’au-d'ssus d’moi mon

dieu y avait trop d’nuages

J’ai résisté mais bon, aujourd’hui mes yeux sont noirs

Chaque fois qu’j’dis ça, c’est pour qu’elle s’rappelle

Que sans elle j’irai bien dans mes vieux souvenirs (mais)

Je sais qu’j’pourrais l’aimer encore plus fort qu’avant (donc)

Pardonne-moi, j’reviendrai jamais (eh)

Ze was zo mooi als de dood, mijn vrienden maken zich zorgen als ze praat

van mij

Er waren blauwe plekken op mijn adamsappel, oh la la la

Ik hield van zijn lichaam en zijn aura, ik denk dat ik hem haatte, hoe kon ik dat geloven?

Herinneringen aan liefde voordat de storm rommelt

Ik passeer de deur, ik zie haar zitten, ik rookte te veel, ik krijg geheugenverlies

Ze herinnerde me eraan dat ik hier was, om de verkeerde redenen,

Mijn hart is gebroken

Ik geloofde in wat ze zei, het is waar, maar ik verdwijn

Als een hologram en het zou kunnen dat mijn hoofd pijn doet als we vooruit gaan

voor niets

Ik ging snel weg, ik had een keuze, ik kon niet al mijn gevoelens zien

Aan de rand van de leegte zingen de sirenes, ik bleef uren thuis

Oh la la la, ik heb mezelf gekloond, ik had vijf tweelingen

Ze wist niet echt welke ik was, daarom doet het pijn

Ze zei: "Yuz, kijk eens hoe ik van je hou", ik heb het haar nooit verteld,

hoeveel gram ben ik gevallen

Wat ze niet wist, was dat ik het te leuk vond, toen ik gek was,

ze ging door

Door mij had ik liever mijn oog uitgestoken om haar niet te zien in de

de arm van een ander

En hak zijn hoofd eraf als een ruiter

Ik heb mijn leven voor haar geriskeerd, maar dat alles, ik deed het voor niets

Sinds ze me heeft vermoord en ik niets meer heb, haat ik mensen omdat...

van haar

Als ik alleen over een vliegtuigongeluk praat, is dat omdat ik zeker weet dat ze gaat

betover me (ho nan)

Ik kijk altijd naar wat er om me heen is, ik lijk haar te zien in de

andermans lichaam

Ik moet kalmeren, de dokter zei dat ik moest gaan liggen

Dat hij de kleur van mijn knokkels raar vond en dat boven mij mijn

god er waren te veel wolken

Ik verzette me, maar hey, vandaag zijn mijn ogen zwart

Elke keer als ik dat zeg, is het zo dat ze het zich herinnert

Dat ik zonder haar goed zal zijn in mijn oude herinneringen (maar)

Ik weet dat ik nog harder van haar zou kunnen houden dan voorheen (dus)

Vergeef me, ik zal nooit meer terugkomen (eh)