Папа - Юлианна Караулова

Утренний кофе, и обо мне ты пишешь стихи.

Солнце напротив прячет от нас прямые лучи.

Время пленило нас, мы просыпаемся ровно в обед.

Ты - мой наркотик, знаешь, уже несколько лет!

Мятая простынь, солнце, любовь прикасаться к тебе.

Дай мне возможность, я расскажу, как хотелось бы мне!

Поднимем шторы, чтобы соседи зависли вокруг.

Ты моё море, я - твой спасательный круг!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

Я не могу без тебя, ты без меня, и это так грустно.

Знаешь, когда рядом нет - мой ужин стал таким невкусным!

Я разбиваю посуду, а ты клеишь меня.

Запах тебя отовсюду - это твоя западня!

Мысли прочтёшь, и поймёшь, что мне нужно.

Я молчу, знаешь, ответ снаружи.

Но ты - мой лёд в голове.

Мой пляж на Таити.

Когда рядом с тобой - меня не ищите!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

Дай мне рассказать, как связанны мы, и не развязаться!

Как вместе летим выше Земли, и нет гравитации.

Делим наш мир смеясь.

Я с ним дышу, ничего не боясь.

Да, он такой плохой.

Но лишь с ним я хочу всегда улыбаться!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он связал меня, теперь не развязать!

Он такой плохой!

Папа, дай рассказать.

Может быть я выйду за него, но -

Он такой плохой!

Папа, дай мне сказать.

Он украл меня, зачем меня искать?

's Ochtends koffie, en je schrijft gedichten over mij.

De zon daarentegen verbergt directe stralen voor ons.

De tijd heeft ons geboeid, we worden precies om 12.00 uur wakker.

Je bent mijn drug, weet je, voor meerdere jaren!

Gerimpelde lakens, zon, ik hou ervan je aan te raken.

Geef me de kans, ik zal je vertellen hoe ik het zou willen!

Doe de gordijnen omhoog zodat de buren rondhangen.

Jij bent mijn zee, ik ben jouw reddingslijn!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij bond me vast, nu niet losmaken!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij heeft me gestolen, waarom zou je me zoeken?

Ik kan niet leven zonder jou, jij kunt niet leven zonder mij, en het is zo verdrietig.

Weet je, als je er niet bent - mijn avondeten is zo smakeloos geworden!

Ik breek borden en jij lijmt mij.

De geur van jou overal is jouw val!

Je zult mijn gedachten lezen en je zult begrijpen wat ik nodig heb.

Ik zwijg, weet je, het antwoord ligt buiten.

Maar jij bent mijn ijs in mijn hoofd.

Mijn strand op Tahiti

Wanneer naast je - zoek me niet!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij bond me vast, nu niet losmaken!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij heeft me gestolen, waarom zou je me zoeken?

Laat me je vertellen hoe verbonden we zijn, en raak niet los!

Hoe we samen boven de aarde vliegen, en er is geen zwaartekracht.

We delen onze wereld lachend.

Ik adem met hem mee, nergens bang voor.

Ja, hij is zo slecht.

Maar alleen met hem wil ik altijd lachen!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij bond me vast, nu niet losmaken!

Hij is zo slecht!

Pap, laat me je dat vertellen.

Misschien trouw ik met hem, maar -

Hij is zo slecht!

Pap, laat me spreken.

Hij heeft me gestolen, waarom zou je me zoeken?