The Rocky Road To Dublin - Young Dubliners

While in the merry month of May from me home I started,

Left the girls of Tuam so sad and broken hearted.

Saluted father dear, kissed me darling mother,

Drank a pint of beer, me grief and tears to smother,

Then off to reap the corn, leave where I was born,

Cut a stout black thorn to banish ghosts and goblins;

Bought a pair of brogues rattling o'er the bogs

And frightening all the dogs on the rocky road to Dublin.

One, two, three, four, five,

Hunt the Hare and turn her down the rocky road

All the way to Dublin, Whack follol de rah!

In Mullingar that night I rested limbs so weary,

Started by daylight next morning blithe and early,

Took a drop of pure to keep me heart from sinking;

That’s a Paddy's cure whenever he's on drinking.

See the lassies smile, laughing all the while

At me curious style, 'twould set your heart a bubblin'

Asked me was I hired, wages I required,

I was almost tired of the rocky road to Dublin.

In Dublin next arrived, I thought it such a pity

To be soon deprived a view of that fine city.

So then I took a stroll, all among the quality;

Me bundle it was stole, all in a neat locality.

Something crossed me mind, when I looked behind,

No bundle could I find upon me stick a wobblin'

«Enquiring for the rogue, they said me Connaught brogue

Wasn't much in vogue on the rocky road to Dublin».

From there I got away, me spirits never falling,

Landed on the quay, just as the ship was sailing.

The Captain at me roared, said that no room had he;

When I jumped aboard, a cabin found for Paddy.

Down among the pigs, played some hearty rigs,

Danced some hearty jigs, the water round me bubbling;

When off Holyhead I wished me self was dead,

Or better for instead on the rocky road to Dublin.

Well the boys of Liverpool, when we safely landed,

Called me self a fool, I could no longer stand it.

Blood began to boil, temper I was losing;

Poor old Erin's Isle they began abusing.

«Hurrah me soul» says I, me Shillelagh I let fly.

Some Galway boys were nigh and saw I was a hobble in,

With a load «hurray» joined in the affray.

We quietly cleared the way for the rocky road to Dublin.

One, two, three, four, five,

Hunt the Hare and turn her down the rocky road

All the way to Dublin, Whack follol de rah!

Terwijl ik in de vrolijke maand mei vanuit mijn huis begon,

Liet de meisjes van Tuam zo verdrietig en met een gebroken hart achter.

Gegroet lieve vader, kuste me lieve moeder,

Dronk een pint bier, me verdriet en tranen om te smoren,

Dan weg om het koren te oogsten, te vertrekken waar ik geboren ben,

Snijd een stevige zwarte doorn om geesten en kobolden te verbannen;

Heb een paar brogues gekocht die ratelen over de moerassen

En alle honden bang maken op de rotsachtige weg naar Dublin.

Een twee drie vier vijf,

Jaag op de haas en stuur haar de rotsachtige weg af

Helemaal naar Dublin, Whack follol de rah!

In Mullingar die nacht rustte ik ledematen zo vermoeid,

Begonnen bij daglicht de volgende ochtend vrolijk en vroeg,

Nam een ​​druppel pure om te voorkomen dat mijn hart zinkt;

Dat is de remedie van een Paddy wanneer hij aan het drinken is.

Zie de lassies glimlachen, de hele tijd lachen

Op mij nieuwsgierige stijl, 'zou je hart een bubbel maken'

Vroeg me was ik aangenomen, lonen die ik nodig had,

Ik was de rotsachtige weg naar Dublin bijna beu.

In Dublin kwam vervolgens aan, ik vond het zo jammer

Straks geen uitzicht meer op die mooie stad.

Dus toen maakte ik een wandeling, allemaal onder de kwaliteit;

Mijn bundel was gestolen, alles op een nette plaats.

Er schoot me iets te binnen, toen ik achterom keek,

Geen bundel kon ik op mij vinden, een wiebel vasthouden

"Navraag naar de schurk, ze zeiden dat ik Connaught brogue"

Was niet erg in zwang op de rotsachtige weg naar Dublin».

Van daaruit ging ik weg, mijn geesten vielen nooit,

Geland op de kade, net zoals het schip aan het varen was.

De kapitein brulde tegen me, zei dat hij geen kamer had;

Toen ik aan boord sprong, een hut gevonden voor Paddy.

Beneden tussen de varkens, speelde een paar stevige rigs,

Danste een paar stevige jigs, het water borrelde om me heen;

Toen ik uit Holyhead was, wenste ik dat ik zelf dood was,

Of beter voor in plaats daarvan op de rotsachtige weg naar Dublin.

Nou, de jongens van Liverpool, toen we veilig landden,

Noemde me zelf een dwaas, ik kon er niet meer tegen.

Bloed begon te koken, mijn humeur verloor;

Arme oude Erin's Isle begonnen ze te misbruiken.

"Hoera me ziel" zegt ik, ik Shillelagh laat ik vliegen.

Sommige Galway-jongens waren in de buurt en zagen dat ik naar binnen strompelde,

Met een lading deed «hoera» mee aan de strijd.

We maakten stilletjes de weg vrij voor de rotsachtige weg naar Dublin.

Een twee drie vier vijf,

Jaag op de haas en stuur haar de rotsachtige weg af

Helemaal naar Dublin, Whack follol de rah!