Project Daybreak - Words Of Farewell

A dainty figure in the morning mist

«Bide your time and hold out hope»

She whispered, «or set your heart at rest

For it is a foolish heart I leave behind»

For all that once was is now gone

Wherever at this sleeper may lie

Sweetly to decease and be torn asunder

To bewail your loss in these nights

The hauntings of a wayward day

Shall never follow you on your way

For you to leave this, your bitter trail

I sought you, may this delight prevail

Our hearts filled with fright as we run

From the hideous presence of the sun

The hauntings of a wayward day

Shall never follow you on your way

Her mighty harbinger, a morning star

At the van of day, leaves no enmity no contempt

The first gleam of sunlight illuminates the sky

So with reluctant dread I hide from the vivid light

Aweary of the outset’s first sentinel

I cringe away in deepest despair

The moon looks upon my departure with a watery eye

Wanton winds accompany me on my long way home

As I hear the dawn’s yearning call

I bid farewell to you all

Een sierlijk figuur in de ochtendmist

"Wacht je tijd af en houd hoop"

Ze fluisterde, «of stel je hart gerust»

Want het is een dwaas hart dat ik achterlaat»

Voor alles wat eens was, is nu weg

Waar op deze slaper ook mag liggen

Zoet om te sterven en verscheurd te worden

Om je verlies in deze nachten te bewenen

De kwellingen van een eigenzinnige dag

Zal je nooit volgen op je weg

Voor jou om dit achter te laten, jouw bittere spoor

Ik zocht je, moge deze vreugde zegevieren

Onze harten vulden zich met angst terwijl we rennen

Van de afschuwelijke aanwezigheid van de zon

De kwellingen van een eigenzinnige dag

Zal je nooit volgen op je weg

Haar machtige voorbode, een morgenster

Bij het busje van de dag, laat geen vijandschap geen minachting achter

De eerste zonnestraal verlicht de lucht

Dus met tegenzin verberg ik me voor het levendige licht

Moe van de eerste schildwacht van het begin

Ik kruip weg in de diepste wanhoop

De maan kijkt met een waterig oog naar mijn vertrek

Moeiteloze winden vergezellen me op mijn lange weg naar huis

Terwijl ik de hunkering van de dageraad hoor

Ik neem afscheid van jullie allemaal