Antibiosis - Words Of Farewell

Hauling the nets of death

Hoisting blindness from the deep

To feed a billion mouths who do not care

Who will not stop or dare

Devastate an environment formed a million years ago

Tearing a hole into the planet

After decades of decadence, centuries of exploitation

there is not much left

And who are we to break the chain

Who are we to reign what cannot be reigned

An upcoming extinction, our world’s demise

And as the waves arise and engulf the kings

There is still no clarity

Open up the depths, enlighten the abyss

To realize what there is to come

As they rise up, we fall back

A collective mind lingers in eternal darkness

And they look up to see the surface

Shades of the unsuspecting enemy

Harvest until our very end

The sea sharpens its armory

To give up what it created long time ago

And drown mankind in nothingness

De netten van de dood halen

Blindheid uit de diepte hijsen

Om een ​​miljard monden te voeden die er niets om geven

Wie zal niet stoppen of durven?

Vernietig een omgeving die een miljoen jaar geleden is gevormd

Een gat in de planeet scheuren

Na decennia van decadentie, eeuwen van uitbuiting

er is niet veel meer over

En wie zijn wij om de ketting te doorbreken?

Wie zijn wij om te regeren wat niet kan worden geregeerd?

Een naderend uitsterven, de ondergang van onze wereld

En als de golven opkomen en de koningen verzwelgen

Er is nog steeds geen duidelijkheid

Open de diepten, verlicht de afgrond

Om te beseffen wat er gaat komen

Terwijl ze opstaan, vallen wij terug

Een collectieve geest blijft hangen in eeuwige duisternis

En ze kijken omhoog om het oppervlak te zien

Tinten van de nietsvermoedende vijand

Oogst tot ons einde

De zee scherpt haar arsenaal aan

Om op te geven wat het lang geleden heeft gemaakt

En de mensheid verdrinken in het niets