Limit Cycle - Words Of Farewell

Make no mistake, this is just a desire for unity born of loss

For an antithesis to the fragmentation of character by modern life

This is nothing more but a limitless need

Which has to be provided for

Were holistic by design

This everlasting unrest built into our marrow

There will not be resurgence of empathy only illusions of solidarity

A mere dire set of values set outside our egotistic view

Centered onto our finitude of life out of an inert anxiety

Without an iota of meaning

We’re forging bonds that do not belong

Within the margin of error

Inherent to all of man

So I see compassion die in the eyes of those around me

As insanity turns to reason and reason turns to fear

It all comes to a close as we relinquish all of our values

Leaving us in isolation, craving to break out, immolating our idle souls

Hence we’re keeping ourselves company with acts of moral affectation

Atomistic by design we do not relate to others

All are suffering from an anomie of emotion soon to peak in divergence

Mutual benefit driving us to compromise, only feigning our interest

We’re trying to keep in touch by hypocrisy, failing miserably

Without an iota of meaning

We’re forging bonds that do not belong

Within the margin of error

Inherent to all of man

So I see compassion die in the eyes of those around me

As insanity turns to reason and reason turns to fear

And so were frying to patch up what little is left of integrity

Yet again failing so miserably

Without an iota of meaning

We’re forging bonds that do not belong

Within the margin of error

Inherent to all of man

So I see compassion die in the eyes of those around us

As insanity turns to reason and reason turns to fear

Vergis je niet, dit is slechts een verlangen naar eenheid geboren uit verlies

Voor een antithese van de fragmentatie van karakter door het moderne leven

Dit is niets meer dan een onbeperkte behoefte

Waarvoor moet worden gezorgd?

Waren holistisch van opzet

Deze eeuwige onrust ingebouwd in ons merg

Er zal geen heropleving van empathie zijn, alleen illusies van solidariteit

Slechts een verschrikkelijke reeks waarden die buiten onze egoïstische kijk vallen

Gecentreerd op onze eindigheid van het leven vanuit een inerte angst

Zonder enige betekenis

We smeden banden die er niet bij horen

Binnen de foutmarge

Inherent aan de hele mens

Dus ik zie mededogen sterven in de ogen van de mensen om me heen

Als waanzin verandert in rede en rede verandert in angst

Het komt allemaal tot een einde als we afstand doen van al onze waarden

Ons in afzondering achterlatend, verlangend om uit te breken, onze ijdele zielen opofferen

Daarom houden we onszelf gezelschap met daden van morele affectie

Atomistisch door ontwerp hebben we geen betrekking op anderen

Allen lijden aan een anomie van emotie die binnenkort zal pieken in divergentie

Wederzijds voordeel drijft ons tot compromissen, waarbij we alleen maar onze interesse veinzen

We proberen contact te houden door hypocrisie, maar dat mislukt jammerlijk

Zonder enige betekenis

We smeden banden die er niet bij horen

Binnen de foutmarge

Inherent aan de hele mens

Dus ik zie mededogen sterven in de ogen van de mensen om me heen

Als waanzin verandert in rede en rede verandert in angst

En dus waren ze aan het frituren om het weinige dat nog over is van integriteit op te lappen

Wederom zo jammerlijk mislukt

Zonder enige betekenis

We smeden banden die er niet bij horen

Binnen de foutmarge

Inherent aan de hele mens

Dus ik zie mededogen sterven in de ogen van de mensen om ons heen

Als waanzin verandert in rede en rede verandert in angst