Ever After - Words Of Farewell

I found a place to call home

My sanctuary in a world succumbing to grief A gleam of hope, like ivy embrace

me And don’t let me go

My gardens bare trees now flourish again The shadows they cast hide me away

From bale’s burning light Safely entwined I hide until night

Be gone parching sun

To the twilight that you came from

Be gone, away

Darken this idle day

Blessed by nights serenity

I will rise

From the ashes of a burned down life

Burned down life

I smother every smoldering fire

That threatens the orchards bloom

Upon the oath I took

I forever will take what is mine

They say I fade into shades without a trace A nocturnal child Veiled and

obscure, a myth yet uncovered Don’t you dare light my way

«And then led astray he went away

To never return

But in his heart he carried the hope of his dreams What may he have become?»

Ik heb een plek gevonden om naar huis te bellen

Mijn heiligdom in een wereld die bezwijkt voor verdriet Een sprankje hoop, zoals klimop omhelzing

mij En laat me niet gaan

Mijn tuinen kale bomen bloeien nu weer De schaduwen die ze werpen verbergen me weg

Van het brandende licht van de baal Veilig verstrengeld verberg ik me tot de nacht

Weg uit de verschroeiende zon

Naar de schemering waar je vandaan kwam

Weg, weg

Verduister deze inactieve dag

Gezegend door nachten sereniteit

Ik zal opstaan

Uit de as van een afgebrand leven

Afgebrand leven

Ik smoor elk smeulend vuur

Dat bedreigt de boomgaarden bloeien

Op de eed die ik heb afgelegd

Ik zal voor altijd nemen wat van mij is

Ze zeggen dat ik zonder een spoor in tinten verdwijn Een nachtelijk kind Gesluierd en

obscuur, een mythe maar toch onbedekt Durf je mijn weg niet te verlichten

"En toen op een dwaalspoor gebracht ging hij weg"

Om nooit meer terug te keren

Maar in zijn hart droeg hij de hoop van zijn dromen. Wat kan hij geworden zijn?»