Dumm Gelaufen - Wise Guys

Die Menschheit ist sich ziemlich einig:

Man sagt kollektiv, ich sei peinlich.

Dies Urteil ist relativ schlecht, aber leider gerecht…

Auf einer Party, zu der ich noch nicht mal eingeladen war,

sah ich eine junge Dame, und mir war sofort klar:

An dieses hübsche Wesen mach ich mich ran — darum sprach ich sie an:

«Was macht 'ne Superspitzenklassefrau, wie Sie eine sind,

auf einer Party, die ich, kurz gesagt, todlangweilig find'?»

Sie sagte kühl: «Das hat durchaus seinen Sinn: Ich bin die Gastgeberin.»

Dumm gelaufen, da hab ich wieder mal Pech gehabt,

vielleicht bin ich auch einfach unbegabt,

man nennt mich den gesellschaftlichen Overkill.

Ein Elefant im Porzellanladen ist nicht so schlimm wie der Totalschaden,

den ich hinterlasse, wenn ich zu 'ner Klasse-Frau nur höflich sein will.

Ein and’res Mal war ich bei meiner neuen Flamme zu Haus',

da kam 'ne Dame rein, die sah wie ihre Großmutter aus.

Und weil das höflich ist und nett und charmant, küß' ich galant ihre Hand.

Ich fragte, ob ich ihr wohl mal ein Kompliment machen kann:

«Ihre achtzig Jahre sieht man Ihnen wirklich nicht an!»

Später hörte ich dann — was für ein Mist!

— das sie erst sechzig ist!

Dumm gelaufen, da hab ich wieder mal Pech gehabt,

«Glück im Spiel — Pech im Benehmen»: Wär' was dran an diesem Motto,

Dann hätt' ich jeden Samstag einen Volltreffer im Lotto!

Neulich hatt' ich 'ne Brünette auf dem Beifahrersitz.

Ich erzählte ihr den neuesten Blondinenwitz.

Doch damit hab' ich auch bei ihr nix geerbt:

Die Haare war’n nur gefärbt!

Jetzt bin ich immer noch allein.

Ich such' 'ne Frau, und zwar 'ne Nette,

die nix versteht von Höflichkeit und nix von Etikette.

Als Frau für's Leben suche ich

einen Trampel wie mich!

Dumm gelaufen, aber dann wird alles schöner sein:

Immer zu zweit in jeden Fettnapf rein,

und keine Angst, sich vor der Menschheit zu blamier’n.

Ich könnt' mich endlich ganz normal geben,

so wie ich bin — das ist zwar voll daneben,

doch sie wär genauso, und würd' auch als Frau so was wie mich akzeptier’n.

De mensheid is het er min of meer mee eens:

Ze zeggen collectief dat ik me schaam.

Dit oordeel is relatief slecht, maar helaas terecht...

Op een feestje waar ik niet eens voor was uitgenodigd

Ik zag een jongedame en het was me meteen duidelijk:

Ik kom dicht bij dit mooie wezen - daarom sprak ik met haar:

"Wat doet een topvrouw als jij?"

op een feestje dat ik, kortom, doodsaai vind?"

Ze zei koeltjes: 'Het is volkomen logisch: ik ben de gastvrouw.'

Ik rende stom, ik had weer pech,

misschien ben ik gewoon niet getalenteerd

ze noemen me sociale overkill.

Een olifant in een porseleinkast is niet zo erg als de totale afschrijving,

die ik achterlaat als ik gewoon beleefd wil zijn tegen een stijlvolle vrouw.

Een andere keer was ik thuis met mijn nieuwe vlam,

er kwam een ​​dame binnen die op haar grootmoeder leek.

En omdat dat beleefd en aardig en charmant is, kus ik galant haar hand.

Ik vroeg of ik haar een compliment mocht geven:

"Je ziet er echt geen tachtig uit!"

Later hoorde ik: wat een onzin!

- dat ze pas zestig is!

Ik rende stom, ik had weer pech,

«Geluk in het spel - pech in het gedrag»: Zou er enige waarheid zijn in dit motto,

Dan had ik elke zaterdag een voltreffer in de loterij!

Ik had laatst een brunette op de passagiersstoel.

Ik vertelde haar de laatste blonde mop.

Maar ik heb ook niets van haar geërfd:

Het haar is alleen geverfd!

Nu ben ik nog steeds alleen.

Ik ben op zoek naar een vrouw, en nog een leuke ook

die niets weet van beleefdheid en niets van etiquette.

Ik zoek een vrouw voor het leven

een zwerver zoals ik!

Domme run, maar dan wordt alles leuker:

Altijd in paren in elke vetkom,

en wees niet bang om jezelf in verlegenheid te brengen in het bijzijn van de mensheid.

Ik kan eindelijk normaal doen

zoals ik ben - dat is helemaal verkeerd,

maar zij zou hetzelfde zijn en zou ook zoiets als mij als vrouw accepteren.