Dankbar für die Zeit - Wise Guys

Ich schaue auf den Boden, ich zähle meine Schritte

Ein Loch in meinem Herzen, ein Loch in unsrer' Mitte

Ein Meer aus bunten Blumen, doch ich seh sie nur verschwommen

Die Menschen die dich liebten, sie alle sind gekommen

Und versuchen zu verstehen und Einander halt zu geben

Ich hör' den Pfarrer sagen «Sterben sei ein Teil vom Leben»

Ich hätte dich so gerne noch so viel gefragt

Und ich hätte dir so gern noch so viel mehr gesagt

Ich bin dankbar für die Zeit, die wir zusammen hatten

Bin dankbar für das Licht und ich bin dankbar für den Schatten

Doch ich kann es nicht verstehn', ich kann es nicht mal fassen

Dass Du nicht mehr bei uns bist;

Ich muss dich gehen lassen

Mmmmmmmmmm

Nicht weit vom Haupteingang des Friedhof’s, wo andere Trauergäste warten

Liegt hinter einer Hecke ein kleiner Kindergarten

So zerreißt ein helles Kinderlachen mal von Zeit zu Zeit

Die Stille und die Leere und die Fassungslosigkeit

Sogar in diesem Augenblick wenn man die Welt nicht mehr versteht

Will das Leben uns wohl zeigen dass es trotzdem weitergeht

Und es erinnert uns auf diese Art daran

Dass einem Abschied auch ein Anfang innewohnen kann

Ich bin dankbar für die Zeit, die wir zusammen hatten

Bin dankbar für das Licht und ich bin dankbar für den Schatten

Doch ich kann es nicht verstehn', ich kann es nicht mal fassen

Dass du nicht mehr bei uns bist;

Ich muss dich gehen lassen

Ich warte immer noch darauf, dass mich schnell jemand weckt

Dass Jemand sagt «Ein falscher Film, wir haben dich nur erschreckt»

Die Wunde mag verheilen irgendwann

Aber eine große Narbe bleibt auch dann

Jetzt grade kommt’s mir vor als lässt du mich allein

Doch ich weiß, du wirst für immer bei mir sein

Ich bin dankbar für die Zeit, die wir zusammen hatten

Bin dankbar für das Licht und ich bin dankbar für den Schatten

Doch ich kann es nicht verstehn', ich kann es nicht mal fassen

Dass du nicht mehr bei uns bist;

Ich muss dich gehen lassen

Ik kijk naar de vloer, ik tel mijn stappen

Een gat in mijn hart, een gat in ons midden

Een zee van kleurrijke bloemen, maar ik zie ze alleen wazig

De mensen die van je hielden, ze kwamen allemaal

En probeer elkaar te begrijpen en te steunen

Ik hoor de pastoor zeggen "sterven is een deel van het leven"

Ik had je nog zo veel willen vragen

En ik had je nog zoveel meer willen vertellen

Ik ben dankbaar voor de tijd die we samen hadden

Ik ben dankbaar voor het licht en ik ben dankbaar voor de schaduw

Maar ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet eens begrijpen

Dat je niet meer bij ons bent;

Ik moet je laten gaan

mmmmmmmm

Niet ver van de hoofdingang van de begraafplaats waar andere rouwenden wachten

Er is een kleine kleuterschool achter een heg

Dus het gelach van een helder kind barst van tijd tot tijd los

De stilte en de leegte en de verbijstering

Zelfs op dit moment dat je de wereld niet meer begrijpt

Het leven wil ons waarschijnlijk laten zien dat het toch doorgaat

En het herinnert ons er op die manier aan

Dat een afscheid ook een begin kan zijn

Ik ben dankbaar voor de tijd die we samen hadden

Ik ben dankbaar voor het licht en ik ben dankbaar voor de schaduw

Maar ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet eens begrijpen

Dat je niet meer bij ons bent;

Ik moet je laten gaan

Ik wacht nog steeds tot iemand me snel wakker maakt

Dat iemand zegt "verkeerde film, we hebben je gewoon bang gemaakt"

De wond kan uiteindelijk genezen

Maar ook dan blijft er een groot litteken

Op dit moment voelt het alsof je me met rust laat

Maar ik weet dat je voor altijd bij me zult zijn

Ik ben dankbaar voor de tijd die we samen hadden

Ik ben dankbaar voor het licht en ik ben dankbaar voor de schaduw

Maar ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet eens begrijpen

Dat je niet meer bij ons bent;

Ik moet je laten gaan