Dans l'impasse - WHITE & SPIRIT, MYSTIK

J’avais pas vraiment prévu que ça se passe, comme ça

Dans ce foutoir tu as vraiment pas le choix

Je deviens dingue, je me déchaîne sur ma tignasse

T’as déjà vu la réaction d’une bête coincée dans une impasse?

Avant d'être un mauvais garçon, il était destiné à faire autre chose

Au fil du temps, métamorphose

Que des imprévus dans sa vie

Un monde ambigu, sur les ailes du temps, le voilà englouti

Le chemin initial, oublié depuis longtemps

Complètement perdu parmi ces grands bâtiments

Le point de base, je le vois dans le lointain, poussière

Y a-t-il encore des traces d’avant-hier?

Galerianos, la zone prend le dessus

Bouffe ta vie, tes valeurs sociales à ton insu

Tu fais partie de la foule qui rampe dans l’obscurité

Des spécimens rares, qui sont difficiles à cerner

N’importe qui pourrait faire de toi sa proie

Quand tu vis dans un monde où le meilleur et le pire se côtoient

Perpétuels combats entre deux choses opposées

Dans l'état d’esprit, le bien et le mal ne cessent de s’affronter

Le bonheur m’a rarement donné rendez-vous

Rendez-vous compte, le bien et le mal s’affrontent, je deviens fou

Au seuil de la vie dans ma tanière, croisant la galère, je dois tenir tête

Parmi les retournés de la tête en quête de pépètes

On m’a refusé l’arme de la force de la caillasse

Je suis armé de cette capacité de faire surgir en vous l’angoisse

Trop de tasses bues dans l’espace de la galère, la zone m’embrasse

Puis je suis devenu quelqu’un qui nuit

Errant ici et là, cela à forgé mon état d’esprit

Je dois être au-dessus des déboires

Je baise en brochette ceux qui essaient de balayer mes espoirs

Le pouvoir c’est le gen-ar, pour l’avoir, développe ton flair

Les obstacles, il faut les soustraire

Alors j’amasse les vices pour sortir de la masse

Personnage d’un tableau cramé, de mon côté, y’a que la poisse

Dans l’impasse, je pense à ceux qui gambergent

Entre quatre murs des souvenirs émergent

L’extérieur n’est pour eux qu’un voyage à court terme

Ils vont au placard comme un tiroir qui s’ouvre et se ferme

Enfermés, tu perds l'équilibre, tu bascules

Faut pas s'étonner que certains deviennent des crapules

Des salopards, des vermines, les plus forts éliminent les faibles

C’est comme ça que beaucoup de problèmes se règlent

On veut mettre la société à l’abri de ces soi-disant mauvais penchants

Mauvais garçons à double tranchant

Sauve qui peut, ils commencent à mordiller les fesses

Ta vie sera broyée, pas de cadeaux, pas de tendresse

L’amour des miens me sert de torche

Ceux qui passe l’uniforme, avec moi difficile d'être proches

L’avenir incertain, certains sombrent dans le doute

Les plus vicelards arrivent à gagner leur croûte

En évitant les erreurs inutiles du bizz

Tomber entre les mains d’un flic, cette angoisse fragilise

Mais t’inquiète mec, désormais les lascars frappent sec

Car ils ont les ongles et le bec

Wesh wesh cousin

A tous les gens conscients du Nord, Sud, Est, Ouest

A ceux qui n’peuvent voir plus loin qu’leurs barreaux

Matra même, on s’arrange négro

A tous les galerianos de tout poils, à toutes les cultures piétinées

Si ma langue était un couteau, combien de gens j’aurais blessé?

Aux générations trahies, le sentiment d'être nés perdants

Engagés dans un combat truqué

A ceux errants sans but tel un cheptel réunis par son guide

Là zonant tant les poches sont vides

On nous a bercé d’illusions, pensez aux générations à venir

Ik had niet echt verwacht dat het zo zou lopen

In deze puinhoop heb je echt geen keuze

Ik word gek, ik word wild op mijn dweil

Heb je ooit de reactie gezien van een beest dat vastzit in een band?

Voordat hij een stoute jongen was, was hij voorbestemd om iets anders te gaan doen

Na verloop van tijd een metamorfose

Alleen onvoorziene gebeurtenissen in zijn leven

Een dubbelzinnige wereld, op de vleugels van de tijd, hier wordt het opgeslokt

Het oorspronkelijke pad, lang vergeten

Volledig verloren tussen deze hoge gebouwen

Het basispunt, ik zie het in de verte, stof

Zijn er nog sporen van eergisteren?

Galerianos, het gebied neemt het over

Eet je leven, je sociale waarden zonder dat je het weet

Je maakt deel uit van de menigte die in het donker kruipt

Zeldzame exemplaren, die moeilijk vast te pinnen zijn

Iedereen kan op je jagen

Als je leeft in een wereld waar het beste en het slechtste samenkomen

Eeuwige gevechten tussen twee tegengestelde dingen

In de gemoedstoestand blijven goed en kwaad botsen

Geluk ontmoette me zelden

Besef, goed en kwaad botsen, ik word gek

Op de drempel van het leven in mijn hol, de kombuis overstekend, moet ik standhouden

Tussen de headshots op zoek naar goudklompjes

Mij ​​werd het wapen van de kracht van de steen ontzegd

Ik ben gewapend met dit vermogen om angst in je op te wekken

Te veel kopjes gedronken in de ruimte van de kombuis, de zone kust me

Toen werd ik iemand die nacht

Hier en daar dwalend, heeft het mijn gemoedstoestand gesmeed

Ik moet boven tegenslagen staan

Ik doorprik degenen die proberen mijn hoop weg te vagen

De kracht is de gen-ar, om het te hebben, ontwikkel je flair

Obstakels moeten worden afgetrokken

Dus ik verzamel ondeugden om uit de menigte te komen

Karakter van een verschroeid schilderij, aan mijn kant, het is gewoon pech

In de impasse denk ik aan degenen die gokken

Tussen vier muren ontstaan ​​herinneringen

De buitenkant is voor hen slechts een korte trip

Ze gaan naar de kast als een la die open en dicht gaat

Opgesloten, je verliest je evenwicht, je kantelt

Wees niet verbaasd dat sommigen schurken worden

Klootzakken, ongedierte, de sterken elimineren de zwakken

Zo worden veel problemen opgelost

We willen de samenleving beschermen tegen deze zogenaamde kwade neigingen

Tweesnijdende slechteriken

Red wie kan, ze beginnen op de billen te bijten

Je leven zal worden verpletterd, geen geschenken, geen tederheid

Mijn liefde dient mij als een fakkel

Degenen die het uniform passeren, kunnen bij mij moeilijk dichtbij zijn

De toekomst onzeker, sommigen zinken in twijfel

De meest wrede slagen erin om hun brood te verdienen

Het vermijden van onnodige biz-fouten

Door in de handen van een agent te vallen, verzwakt deze angst

Maar maak je geen zorgen man, nu raken de schurken droog

Omdat ze de nagels en de snavel hebben

Wesh wesh neef

Aan alle bewuste Noord, Zuid, Oost, West mensen

Voor degenen die niet verder kunnen kijken dan hun tralies

Matra zelfs, we beheren nigga

Aan alle galeriano's van alle pluimage, aan alle vertrapte culturen

Als mijn tong een mes was, hoeveel mensen zou ik dan pijn doen?

Voor verraden generaties, het gevoel geboren verliezers te zijn

Verwikkeld in een opgetuigd gevecht

Aan degenen die doelloos ronddwalen als een kudde die door zijn gids is verzameld

Er is zoveel zonering dat de zakken leeg zijn

We zijn misleid, denk aan de komende generaties