Departure - Maria Gardner, Voices From The Fuselage

Solace in the night

Graceful rays of light

Skin cells and scattered dust in flight

Radiant stars ablaze

Threatening a blinding rage

Spectrum of colour misplaced

Cravings to explore

Gravity contort

Convoluted ground from which, born

Tearing from the helm

Longing an outer cell

Take me to the moon to dwell

Take to flight

Brace for danger

A kiss goodbye and to the angels you go

And I know it’s over

Do I already know the ground I roam?

Pay witness to memories rising from words on a page

I could be wrong

My youth is a dove that cries to be freed from its cage

We risk it all

In the hope that we find satisfaction at a later stage

Oh how we were wrong

We are the modern age

Take to flight

Brace for danger

A kiss goodbye and to the angels you go

And I know it’s over

We are vessels.

We are circuit boards

Swallowing the electricity of life upon birth

It wheels through us creating every moment

The pulse of a story, the soft hums of labor and love

In our last moment it will come rushing

From our chests and be given back to the wind

When we die.

We go everywhere

Troost in de nacht

Sierlijke lichtstralen

Huidcellen en verspreid stof tijdens de vlucht

Stralende sterren in vuur en vlam

Dreigen met een verblindende woede

Kleurenspectrum misplaatst

Verlangens om te ontdekken

Zwaartekracht verdraaiing

Ingewikkelde grond waaruit, geboren

Scheuren van het roer

Verlangen naar een buitenste cel

Breng me naar de maan om te wonen

Naar de vlucht brengen

Zet je schrap voor gevaar

Een kus vaarwel en aan de engelen ga je

En ik weet dat het voorbij is

Ken ik al de grond waarop ik dwaal?

Getuigenis van herinneringen die voortkomen uit woorden op een pagina

Ik kan het mis hebben

Mijn jeugd is een duif die schreeuwt om bevrijd te worden uit zijn kooi

We riskeren het allemaal

In de hoop dat we in een later stadium voldoening vinden

Oh wat hadden we het mis

Wij zijn de moderne tijd

Naar de vlucht brengen

Zet je schrap voor gevaar

Een kus vaarwel en aan de engelen ga je

En ik weet dat het voorbij is

Wij zijn schepen.

Wij zijn printplaten

De elektriciteit van het leven inslikken bij de geboorte

Het rijdt door ons heen en creëert elk moment

De hartslag van een verhaal, het zachte gezoem van arbeid en liefde

Op ons laatste moment zal het haasten

Uit onze kisten en teruggegeven aan de wind

Als we sterven.

We gaan overal heen