Verso sud - Viola Valentino

Verso sud, io punterò

Nave che è in cerca di te

Verso sud chissà se ormai

Troverò tracce di noi

Dove la gente è più allegra e simpatica

E anche il silenzio ti sembra una musica

Dove i tramonti il mare incendiano

E i gelsomini la notte imbiancano

E gli orrizzonti che quì non si chiudono

Ma senza te i giorni miei si assomigliano

E la speranza diventa abitudine

E da settembre sarà solitudine

Verso sud la stella mia

Mi dirà qual è la via

Verso sud flamenco e falò

Chi mi avrà per chi danzerò

Dove la gente è più dolce e romantica

Se passa un secolo non ti dimentica

Dove ogni sera ha il sapore dei mandorli

Le arance stelle cadute dagli alberi

E il vento soffia conchiglie che suonano

Ma senza te i sogni miei si frantumano

E la speranza diventa abitudine

E da settembre sarà solitudine

Verso sud la mia odissea

In balia dell’alta marea

Verso sud deserto sarà

Dimmi chi mi disseterà

Naar het zuiden, ik zal mikken

Schip dat naar jou op zoek is

Naar het zuiden wie weet of inmiddels

Ik zal sporen van ons vinden

Waar mensen vrolijker en aardiger zijn

En stilte lijkt jou ook wel muziek

Waar de zonsondergangen de zee in vuur en vlam zetten

En de jasmijn maakt de nacht witter

En de horizon die hier niet sluit

Maar zonder jou zijn mijn dagen hetzelfde

En hoop wordt een gewoonte

En vanaf september wordt het eenzaamheid

Naar het zuiden mijn ster

Hij zal me vertellen wat de manier is

Zuidwaarts flamenco en vreugdevuren

Wie zal mij hebben voor wie ik zal dansen?

Waar mensen het liefste en meest romantisch zijn

Als er een eeuw voorbijgaat, vergeet hij je niet

Waar elke avond smaakt naar amandelbomen

De stersinaasappels vallen van de bomen

En de wind blaast schelpen die klinken

Maar zonder jou vallen mijn dromen uiteen

En hoop wordt een gewoonte

En vanaf september wordt het eenzaamheid

Naar het zuiden mijn odyssee

Overgeleverd aan de genade van de vloed

Naar het zuiden toe zal het verlaten zijn

Zeg me wie mijn dorst zal lessen