Suite delle quattro ruote - Vinicio Capossela

E quanto e' lunga una vita

Nelle luci di un’autostrada

Tra i lampioni di ferrovia

Di notte a bere senz’allegria

E i ricordi son come monete

Persi al gioco della memoria

Ricordi consumati

E poi fuggiti via

E questa allegria

Cosi' stanca di perdersi fra un attimo

E tornare chissa' quando

Mentre fuori i grilli saltano nell’acqua

E la nostalgia si spegne

Nella pioggia

Le gocce d’acqua sul parabrezza

Stanno brillando come diamanti

Ne portero' uno anche a lei

E chissa' se lei ricorda

I profumi della motte

Quando alla finestra

Sognava d’esser grande

E il cuore le batteva

Come un pulcino

Tra le mani

E anche stanotte

E' scomparsa

Qualche vicino si svegliera'

Il mio cane abbaia sempre un po'

Sentendo il camion arrivar

En hoe lang is een leven?

In de lichten van een snelweg

Onder de spoorweglampen

'S Nachts om te drinken zonder vreugde

En herinneringen zijn als munten

Verloren in het geheugenspel

Versleten herinneringen

En rende toen weg

En deze vreugde

Zo moe van het verdwalen in een moment

En kom terug wie weet wanneer

Terwijl buiten de krekels in het water springen

En de nostalgie gaat eruit

In de regen

De druppels water op de voorruit

Ze glanzen als diamanten

Ik breng er ook een naar jou

En wie weet of ze het zich herinnert

De geuren van de motte

Wanneer bij het raam

Hij droomde ervan geweldig te zijn

En haar hart klopte

Als een kuiken

in handen

En vanavond ook

Ze wordt vermist

Sommige buren zullen wakker worden

Mijn hond blaft altijd een beetje

De vrachtwagen horen aankomen