Con una rosa - Vinicio Capossela

Con una rosa hai detto

vienimi a cercare

tutta la sera io rester?

da sola

ed io per te muoio per te con una rosa sono venuto a te bianca come le nuvole di lontano

come una notte amara passata invano

come la schiuma che sopra il mare spuma

bianca non?

la rosa che porto a te gialla come la febbre che mi consuma

come il liquore che strega le parole

come il veleno che stilla dal tuo seno

gialla non?

la rosa che porto a te sospirano le rose nell’aria spirano

petalo a petalo mostrano il color

ma il fiore che da solo cresce nel rovo

rosso non?

l’amore

bianco non?

il dolore

il fiore solo?

il dono che porto a te rosa come un romanzo di poca cosa

come la resa che affiora sopra al viso

come l’attesa che sulle labbra pesa

rosa non?

la rosa che porto a te come la porpora che infiamma il mattino

come la lama che scalda il tuo cuscino

come la spina che al cuore si avvicina

rossa cos??

la rosa che porto a te lacrime di cristallo l’hanno bagnata

lacrime e vino versate nel cammino

goccia su goccia, perdute nella pioggia

goccia su goccia le hanno asciugato il cuor

portami allora portami il pi?

bel fiore

quello che duri pi?

dell’amor per s?

il fiore che da solo non specchia il rovo

perfetto dal dolore

perfetto dal suo cuore

perfetto dal dono che fa di s?

Met een roos zei je

kom en zoek me

Blijf ik de hele avond?

alleen

en voor jou sterf ik voor jou met een roos Ik ben naar je toe gekomen zo wit als de wolken van ver

zoals een bittere nacht tevergeefs voorbijging

als het schuim dat schuimt over de zee

wit niet?

de roos die ik je breng zo geel als de koorts die me verteert

zoals de drank die woorden betovert

als het gif dat uit je borst sijpelt

geel niet?

de roos die ik je breng zucht de rozen in de lucht blazen

bloemblaadje naar bloemblaadje toon de kleur

maar de bloem die vanzelf groeit in de braamstruik

rood niet?

de liefde

wit niet?

pijn

de eenzame bloem?

het geschenk dat ik je breng steeg als een roman van een klein ding

zoals de opbrengst die boven het gezicht naar voren komt

zoals de verwachting die zwaar op je lippen drukt

roze niet?

de roos die ik je breng zoals het paars dat de ochtend doet ontbranden

zoals het mes dat je kussen verwarmt

als de doorn die het hart nadert

rood dus?

de roos die ik je breng kristallen tranen hebben haar gebaad

tranen en wijn vloeien onderweg

druppel voor druppel, verloren in de regen

druppel voor druppel droogden ze haar hart

neem me dan breng me de pi?

mooie bloem

wat duurt langer?

liefde voor jezelf?

de bloem die alleen de braam niet weerspiegelt

perfect van pijn

perfect vanuit zijn hart

volmaakt van het geschenk dat hij van zichzelf maakt?