Corre il soldato - Vinicio Capossela

Chiamami ora

Che la tua pelle non mi consola

Né la tua pelle

Né il tuo viso diviso

E un’ombra scura è scesa

Lunga su di noi

Un treno è passato

Un treno nero e pieno

Corre il soldato

Corre la strada

Sulla terra bruciata

Corre la notte e dice che

Non tornerà per me

Brancola la sposa

Brancola il suo velo di rosa

Si strappa a pezzi

Dorme e non riposa

E un treno ancora

Non la porta più per me

Casa su casa

Dov'è la casa ora che il cielo è caduto

E cade a pezzi giù dal cielo perduto

E l’alba ancora

Non ritorna più per me

Sognami qui come ero

Sognami

Com’eri tu

Non ritorna il tempo per noi

Ora sai com’era vero

Ora sai com’eri tu

Sognami qui come nero

Sogna di com’eri tu

Non ritorna il tempo per noi

Ora sai com’era vero

Ora sai com’eri tu

Bel me nu

Dat je huid me niet troost

Noch je huid

Noch je gespleten gezicht

En een donkere schaduw is gevallen

Lang op ons

Er is een trein voorbij

Een volle zwarte trein

De soldaat rent

De weg loopt

Op de verschroeide aarde

Hij runt de nacht en zegt dat

Het komt niet terug voor mij

De bruid betasten

Ze betast haar sluier van rozen

Het scheurt uit elkaar

Hij slaapt en rust niet

En nog een trein

Hij draagt ​​het niet meer voor mij

Huis na huis

Waar is het huis nu de lucht is gevallen

En het valt uit elkaar van de verloren lucht

Het is weer ochtend

Het komt nooit meer terug voor mij

Droom van mij hier zoals ik was

dromen over mij

Hoe was je

Tijd komt niet terug voor ons

Nu weet je hoe waar het was

Nu weet je hoe je was

Droom van mij hier als zwart

Droom van wie je was

Tijd komt niet terug voor ons

Nu weet je hoe waar het was

Nu weet je hoe je was