Quando ti scrivo - Vinicio Capossela

Sai quando ti scrivo

mi viene una certa nostalgia

e del resto sono sempre

quello stupido romantico

che ancora confonde

il presente col passato

Ma il tempo e' spesso un fatto

che si apprezza sempre dopo

e le vecchie facce son qualcosa

che cambia tra le righe

e io che le rivedo

e ci ripenso

io vorrei ancora,

ancora,

ancora,

ridere cosi' e far l’amore

e bere vino

passar la notte ad aspettare

di avere qualcosa da raccontare

e vedere in un motel o in una strada

un’incomparabile avventura

Ricordi quella frittata

si partiva per New York

e noi artisti sconosciuti

ci trattavamo da signori

e alle cinque di mattina

lei vestita da romana

io vorrei ancora,

ancora,

ancora,

io vorrei ancora,

ancora,

ancora.

Weet je wanneer ik je schrijf

Ik krijg een zekere nostalgie

en bovendien zijn ze dat altijd

die stomme romanticus

wat nog steeds verwart

het heden met het verleden

Maar tijd is vaak een feit

dat wordt later altijd gewaardeerd

en oude gezichten zijn iets

dat verandert tussen de regels

en ik zie ze weer

en ik denk erover na

Ik zou nog steeds graag

nog steeds,

nog steeds,

lach zo en bedrijf de liefde

en wijn drinken

breng de nacht door met wachten

iets te vertellen hebben

en zie in een motel of op straat

een onvergelijkbaar avontuur

Onthoud die omelet

we vertrokken naar New York

en wij onbekende artiesten

we behandelden elkaar als heren

en om vijf uur 's ochtends

ze kleedde zich als een Romein

Ik zou nog steeds graag

nog steeds,

nog steeds,

Ik zou nog steeds graag

nog steeds,

nog steeds.