I pianoforti di Lubecca - Vinicio Capossela

Una notte sul canale di Lubecca

In una vecchia fabbrica di polvere

Da sparo

Lì giacciono nella polvere accatastati

I vecchi pianoforti

Dalla guerra abbandonati

Cani senza più padroni

Sull’attenti come vecchi

Maggiordomi

E in quelle casse sorde e impolverate

Giace lì il silenzio

Di milioni di canzoni

Ma una sera come in un incanto

Un vecchio Duysen disse al piano suo di fianco

I piedi ad altri piedi

Più torniti avvicinò

E a mezzavoce dolcemente sussurrò

«Signora Blutner

Non stia a pensare

Quello che è stato

Non tornerà

Se ci hanno dati

Tutti all’incanto

Ora all’incanto

Ceda il suo cuor.

Se le caviglie sono allentate

E quei notturni non suona più

Sfiori i miei tasti

Prenda i miei baci

Ed all’incanto

Ceda il suo cuor."

Se le cordiere si sono allentate

E il tempo non mantiene

Più una nota insieme

Scordiamoci anche noi di quel che è stato

Scordiamoci d’un colpo del passato

Ci suoni mister Kaps una «berceousa»

Sul fortepiano a rulli

Il principe Steinway

Gli inglesi a baionetta!

Cinguetti la spinetta!

La balalaika russa dell’ussaro Petrov!

(strumentale)

«Se le caviglie sono allentate

E quei notturni non suona più

Sfiori i miei tasti

Prenda quei baci

Che mi fan sognar

Signora Blutner

Ma che le pare

Quello che è stato

Non tornerà

Se ci hanno dati

Tutti all’incanto

Ora all’incanto

Ceda il suo cuor."

Ed all’incanto cedo il mio cuor

Een nacht op het kanaal van Lübeck

In een oude stoffabriek

Van schieten

Daar liggen ze in het opgestapelde stof

De oude piano's

Van de oorlog verlaten

Honden zonder baasjes

In de aandacht als oud

butlers

En in die dove en stoffige speakers

Daar ligt de stilte

Miljoenen nummers

Maar op een avond als in een betovering

Een oude Duysen zei op de grond naast hem

Voeten naar andere voeten

Meer gedraaid kwam naar boven

En met een zachte stem fluisterde hij zachtjes

"Mevrouw Blutner

Denk er niet aan

Wat het was

Het komt niet terug

Als ze ons gaven

Allemaal betoverd

Nu naar de betovering

Geef je hart op.

Als de enkels los zitten

En die nocturnes spelen niet meer

Je blaast mijn sleutels op

Neem mijn kussen

En tot de betovering

Geef je hart op."

Als de staartstukken zijn losgekomen

En de tijd houdt niet bij

Plus een briefje samen

Ook wij vergeten wat het was

Laten we het verleden in één oogopslag vergeten

Mister Kaps speelt ons een "berceousa"

Op de rolfortepiano

Prins Steinway

De Britse bajonet!

Tjilp het spinet!

De Russische balalaika van de Petrov-huzaar!

(instrumentaal)

"Als je enkels los zitten"

En die nocturnes spelen niet meer

Je blaast mijn sleutels op

Neem die kusjes

Dat doet me dromen

Mevrouw Blutner

Maar wat denk je?

Wat het was

Het komt niet terug

Als ze ons gaven

Allemaal betoverd

Nu naar de betovering

Geef je hart op."

En aan de betovering geef ik mijn hart over