Fatalità - Vinicio Capossela

Ho baciato in bocca la morte tesoro

E adesso non posso più guardarti

E nemmeno toccarti

Il furbo l’ho fatto una volta di più

Delle carte che ho in mano

E lo scherzo non scherza

Col gioco e col fuoco

Fuori, sì viviamo fuori

Ma fuori davvero

Ci fa paura di andare

Fuori dagli uomini

Fuori dal cielo

Fuori non riesco neanche

A immaginarlo vero

E' più di una crepa

Più di una bugia

Più di una notte insonne

Più di una malattia

In uno sbaglio solo

Gli errori tutti della vita

E il prezzo è in banconota

Di nostalgia infinita

Fuori, sì viviamo fuori

Ma fuori davvero

Ci fa paura di andare

Fuori dagli uomini

Fuori dal cielo

Fuori non riesco neanche

A immaginarlo vero

Libri di poesia

Alberi di Natale

Figli che mancate

Amici di limpide serate

Di essere puro, di essere sincero

Solo ritornare

Ad essere normale

Ik kuste de dood op de mond, schat

En nu kan ik niet meer naar je kijken

En raak je niet eens aan

Ik heb de slimme nog een keer gedaan

Van de kaarten die ik in mijn hand heb

En de grap is geen grap

Met spel en met vuur

Buiten, ja we leven buiten

Maar echt daar

Het maakt ons bang om te gaan

Geen mannen

Uit de lucht

Ik kan er niet eens uit

Om je voor te stellen dat het waar is

Het is meer dan een scheur

Meer dan een leugen

Meer dan een slapeloze nacht

Meer dan een ziekte

In één enkele fout

Alle fouten van het leven

En de prijs is in bankbiljetten

Van oneindige nostalgie

Buiten, ja we leven buiten

Maar echt daar

Het maakt ons bang om te gaan

Geen mannen

Uit de lucht

Ik kan er niet eens uit

Om je voor te stellen dat het waar is

Poëzie boeken

kerstbomen

Vermiste kinderen

Vrienden van heldere avonden

Puur zijn, oprecht zijn

Kom gewoon terug

Om normaal te zijn