Camminante - Vinicio Capossela

Ahi, t' ho visto sporta alla ventana

Seguir lontano il volo del gabbiano

Hai masticato muta un benvenuto

E t' ho incontrata strana

Non cerco più la festa del tuo sguardo

Né tantomeno il volto che mi è amico

Ti guardo, ti saluto e mi ridico

Che è fatica averti

I capelli neri e unti come il corvo

Le labbra strette al nodo dell’orgoglio

Odiami per non cadere pronto

Nell’amore che non voglio

Così m’incontro solo, solo e perduto

Come quando gli uccelli se ne migrano

Lasciando il loro nido

Come quando gli uccelli se ne migrano

Lasciando il loro nido

Però resto contento

Per quello che è passato

Mi porto appesa al cuore una promessa

E qualche bacio rubato

E voglio restar quieto

E sognar disperso

Sognar che stiamo noi due soli

E nel mare aperto

Sognar che stiamo noi due soli

E nel mare aperto

Toglietemi passioni, amici

Il riso del saluto

Ma non si può perdere quello che

Mai in fondo si è tenuto

Non si può perder niente se

Niente si è mai avuto

Le seppie han le ossa bianche e l’ippogrifo

Ha il becco scuro e forte è il suo nitrito

Distante come il cielo in Patagonia

M’avvio abbracciando i sogni che ho patito

Distante come il cielo in Patagonia

M’allungo ai sogni che ho patito

Come quando gli uccelli se ne migrano

Lasciando il loro nido

Lasciando il loro nido

Come quando gli uccelli se ne migrano

Lasciando il loro nido

Ouch, ik zag je een ventana tas

Volg de vlucht van de zeemeeuw ver weg

Je kauwde terpen een welkom

En ik heb je vreemd ontmoet

Ik zoek niet langer het feest van je blik

Noch het gezicht dat mijn vriend is

Ik kijk naar je, ik groet je en ik herhaal mezelf

Dat het moeilijk is om jou te hebben

Haar haar zwart en vettig als de raaf

Lippen verstrakt tot de knoop van trots

Haat me omdat ik niet klaar ben

In de liefde die ik niet wil

Dus ik ontmoet alleen, alleen en verloren

Zoals wanneer vogels migreren

Hun nest verlaten

Zoals wanneer vogels migreren

Hun nest verlaten

Maar ik ben blij

Voor wat voorbij is

Ik draag een belofte die in mijn hart hangt

En een paar gestolen kussen

En ik wil stil zijn

En om verloren te dromen

Om te dromen dat we alleen zijn

En in de open zee

Om te dromen dat we alleen zijn

En in de open zee

Neem mijn passies weg, vrienden

De lach van de begroeting

Maar je kunt niet missen wat

Het werd nooit echt gehouden

Je kunt echter niets verliezen

Niets ooit gehad

De inktvissen hebben witte botten en de hippogrief

Het heeft een donkere snavel en zijn hinniken is sterk

Zo ver als de lucht in Patagonië

Ik begin met het omarmen van de dromen die ik heb geleden

Zo ver als de lucht in Patagonië

Ik breid me uit tot de dromen die ik heb geleden

Zoals wanneer vogels migreren

Hun nest verlaten

Hun nest verlaten

Zoals wanneer vogels migreren

Hun nest verlaten