Mission Street - Vienna Teng

Mission Street is a striking dark-eyed stranger

Who speaks a language I don’t know but long to learn

Its cadences fall endlessly beyond the windowpane

As I sit as though awaiting some return

And my hands are cold tonight

I’m sleepless in this dark

Forgetting what it was I came to find

And it seems that I’ve been wrong

More than I’ve been right

More than I’ve been right

Mission Street calls out to me by name

Then hurries on before I’ve hardly turned my head

Promises of answers muttered underneath her breath

Like an offering of contraband misread

And my hands are cold tonight

On the strings of this guitar

Looking for the chords of what I’ve left behind

And it seems that I’ve been wrong

More than I’ve been right

More than I’ve been right

Mission Street is alive at every hour

Like I’ve never been and feared I may not ever be

A light so steady on the mountains in the distance

A solitude so deep it might awaken me

Well, my hands are cold tonight

But the sky is bright with stars

And I’m tearing through the veil that keeps me blind

And it seems the more I’m wrong

The more that I am right

The more that I am right

Mission Street

Mission Street

Mission Street is een opvallende vreemdeling met donkere ogen

Wie spreekt een taal die ik niet ken, maar die ik graag wil leren

Zijn cadans valt eindeloos voorbij de ruit

Terwijl ik zit alsof ik wacht op een terugkeer

En mijn handen zijn koud vanavond

Ik ben slapeloos in dit donker

Vergeten wat het was dat ik kwam vinden

En het lijkt erop dat ik het mis heb

Meer dan ik gelijk heb gehad

Meer dan ik gelijk heb gehad

Mission Street roept me bij mijn naam

Haast je dan voordat ik mijn hoofd nauwelijks heb omgedraaid

Beloften van antwoorden mompelden onder haar adem

Zoals een aanbod van smokkelwaar verkeerd gelezen

En mijn handen zijn koud vanavond

Op de snaren van deze gitaar

Op zoek naar de akkoorden van wat ik heb achtergelaten

En het lijkt erop dat ik het mis heb

Meer dan ik gelijk heb gehad

Meer dan ik gelijk heb gehad

Mission Street leeft om elk uur

Zoals ik nog nooit ben geweest en gevreesd dat ik dat misschien nooit zal zijn

Een licht zo stabiel op de bergen in de verte

Een eenzaamheid die zo diep is dat ik er misschien wakker van word

Nou, mijn handen zijn koud vanavond

Maar de lucht is helder met sterren

En ik scheur door de sluier die me blind houdt

En het lijkt des te meer ik het mis heb

Hoe meer ik gelijk heb

Hoe meer ik gelijk heb

Missiestraat

Missiestraat